Ooit had ik een webshop die ter ziele ging. Ik had er nog veel leuke spullen van, grotendeels gekocht in Amerika.
Nu zet ik die op veilingen voor goede dierendoelen.
En koop ik voor die doelen ook nog *bij*.
Tot de organisator van zo’n doel erin slaagt mij weer het ‘Gekke Hendrika-gevoel’ te geven.
Waarmee ik bedoel dat ik geen extreme dankbaarheid hoef maar een béétje dankbaarheid of op z’n minst waardering is toch wel leuk.
Dús een eigen goed doel bedacht en ja! ‘Dankjewel’ is de reactie.
Althans: de eerste reactie. Daarna wordt ook dát zomaar aannemen zonder die woorden op papier te krijgen die kennelijk niet meer ‘van deze tijd zijn’.
Ik overweeg nu even artikelen aan te bieden en van de winst voor mezelf hippe truitjes te kopen.
En kekke laarsjes.
Ware het niet dat ik niet zo’n type ben.
Van hippe truitjes en kekke laarsjes bedoel ik.
Geef een reactie