Hieronder in de commentjes vraagt Karin hoe het zit met mij en de boeken en de passie.
En mbt passie begin ik zelf al ernstig ‘oh well’ te denken, want heb ik dat wel – passie.
Pássie – volgens mij is het iets van zichzelf heftig adverterende typjes in wie ik me helemaal niet herken en waar ik ook niet bij wil horen.
Ik doe dus niet aan passie maar wel aan ‘erg leuk vinden’ maar: moet ik dat nou ook nog ter promotie van m’n fiere Bedrijf (LOL) op dit weblog gaan zetten?
Toen ik begon met dit stukje dacht ik: ja! Dat ga ik doen.
Maar eenmaal tikkend overvalt me ‘komop zeg’ en zeker als ik dan op een lijst zelfpromotie zie met ‘ik ben leuk, ik ben te gek – zie mij!’ (kwa passie) dan word ik zo moe en zo blèh en zo lamaar.
Blik in de eigen ogen en serieus enzo:
Ik denk niet dat het ooit iets wordt met die Winkel.
– Omdat wat ik leuk vind om te verkopen geen giga-handel is
– Omdat klanten voor wat wel handel is vaak etters zijn
– Omdat ik die dan niet (meer) de loper uitleg maar ze met een honkbalknuppel (verdiend!) op de arrogante kop mep
(wat wel enige genoegdoening schenkt maar rijk word je daar niet van)
Passie is een van de meest misbruikte woorden van de jaren-nu.
Qua giga-handel: de Amerikaanse boeken misschien niet, maar de andere dingetjes, brengen die zo veel op? Dan is het toch leuker om je te specialiseren in Americana van het geschreven soort? Met nog wat DVD’s en serie-trivia d’rbij? Daar ben jij goed in.
Maar goed, hoeveel verstand heb ik daar nou van… Waarschijnlijk houd je het langer vol om met boeken etc. bezig te zijn dan met de deco-dingetjes.
Enne: vertaal zelfpromotie naar gezond gevoel van trots.
Mijn aardappelverhaal is trouwens alweer van de voorpagina gekukeld. It was fun while it lasted…