Ik zou eind deze week horen of de tumor goed- of kwaadaardig was.
Ik voorvoelde al dat ‘eind week’ vrijdag zou zijn maar toch week ik op donderdag vanaf het moment dat ze open gingen niet van mijn telefoon.
Vanmiddag om vier uur: nog steeds niets.
Dus bel ik zelf.
Het lab heeft het druk.
Het zal maandag worden.
Of dinsdag.
Woensdag? nee, niet woensdag.
Denken ze.
Ik weet dat de uitkomst goed kan zijn of variaties van ‘slecht’ (dat vertelde de assistente me, dat het afhangt van hoe slecht de cellen zijn).
Waar ik nu even hels van word zijn de ‘komt vast goed’-berichten omdat NIEMAND weet of het ‘vast goed’ komt. Ook niet of het slecht wordt.
Maar dat ‘everything is gonna be all right’ is de dooddoener die bij mij leidt tot moordneigingen.
En onderschat niet een vrouw met een ziek dier die wordt getergd.
afwachten dus helaas. Sterkte met het doorkomen van de komende dagen.
Dank je.
Bah, das heel erg knullig , ze moeten toch snappen dat je zowat ontploft van de zenuwen. Het is niet “zomaar ” een onderzoek. Sterkte
Ik heb de indruk dat ‘lab’ en kliniek heel erg los staan van elkaar.
Ik wou dat ik de uitslag kon bespoedigen. Maar dat zit er vrees ik niet in.
ik denk inderdaad dat dat zo is. Bij mensen is er in elk geval over het algemeen een apart pathologisch anatomisch laboratorium om dit soort dingen te kunnen onderzoeken.