Jozef was binnen een halve minuut uit z’n transportmandje.
De ren vond hij spannend. Snel inspecteren, huisje in en weer uit, takje markeren.
En toen:
dáár is ze…..
en:
dáár is hij……
Alleen wouen ze toen wel erg graag meteen de liefde consumeren en R. en ik houden van konijntjes maar niet meteen van een heel nest.
Zodat R. het hek wat beter bevestigde.
Later die middag.
Wat een zeer toevallige kiek is want 90% van de tijd zitten Snuf en Jozef neus aan neus of anders flank aan flank of zij laat zich even zien en hupst dan weer weg.
En dan was er ook nog die ene keer dat ze demonstratief caaf Carla ging groomen.
Maar daar is geen foto van en dat was geloof ik ook eenmalig.
Haha, wat een enthousiasteling! Maar wel een lief konijn, lijkt me. Dat wordt wel wat met die twee!
wat een ontzettend schatje om te zien! echt leuk, beetje woest haar 🙂
@ Mariette: het is ook écht een erg lief konijn, wil graag aangehaald worden.
Wat ik helemaal niet gewend ben.
Meestal krijg ik via de opvang juist konijnen die niet goed met mensen overweg kunnen.
ook leuk voor de verandering een knuffelkonijn. wie weet kijken de andere konijnen dit een beetje af… hij ziet er lekker zacht uit. een beetje zoals een van mijn vroegere isabel kleurige hangoren.