Eenden

Vanmiddag laat ik buurhond Tashi in de tuin om even rond te hollen en ev met mij te spelen en te plassen.
Tashi rent doelgericht naar de sloot en gaat hard (en dreigend) blaffen naar een moedereend met vier mini-pulletjes.
Net geboren of hooguit 1, 2 dagen oud.

Moeder eend zou het beste snel weg kunnen zwemmen en zich met de kleintjes terugtrekken op het weiland aan de overkant.
Maar ze probeert zich groot te maken en kwaakt dreigend.
De kleintjes deinzen terug, hangen niet meer aan haar rokken (staart) maar zitten elk wel op een meter afstand.

O nee, denk ik.
Dadelijk duikt er een nare roofvogel op. Of trekt een nare roofvis ze onder water.

Zo snel mogelijk na de plas werk ik Tashi weer naar binnen en speel dáár wat met haar.
Eend heeft intussen gedaan wat ik haar in gedachten had aangeraden: ze zit in het gras met nog steeds vier kleintjes.

Ik moest meteen denken aan het mooie eendendagboek dat Shabnam op haar weblog heeft bijgehouden.
Het is de moeite om vanaf dag 1 te lezen (en te bekijken – mooie foto’s!) maar je zou er bv ook hier kunnen in vallen en dan naar boven scrollend kijken hoe het afloopt.
Waarschuwing: het eind is niet ‘al goed’.