Een man voor mijn moeder (de recensie)

Ik las ´Een man voor mijn moeder´ van Tatjana van Zanten op het hoogtepunt van de mediahype. Toen je geen krant kon openslaan en geen radio kon luisteren of tv kon kijken zonder ermee te worden geconfronteerd.

Tatjana van Zanten vertelde over haar moeder van zestig die werd verlaten door haar vriend en dat die moeder alleen weer gelukkig werd als ze een nieuwe man zou hebben. Zodat zij, Tatjana, haar hielp door voor haar op contactadvertenties te schrijven en zelf ook advertenties te zetten. Wat leidde tot dolkomische ontmoetingen en als zij daarover vertelde zeiden mensen: dat moet je opschrijven. Wat ze ook deed.

Waarna ze een paar voorbeelden gaf (steeds dezelfde) en die wáren ook dolkomisch.

´Een man voor mijn moeder´ is tot ver over de helft een mooi boek dat leest als een trein. Ontmoeting – emotie – twijfel – terugblik – nieuwe advertentie – ontmoeting – geneuzel over ´wat zal ik aantrekken´ – terugblik – verdriet. Woede ook op de met een Thaise schone afgetaaide vriend die niet alleen de moeder in de steek heeft gelaten maar ook Tatjana en haar kinderen, omdat hij zeer vele jaren ook met hén het leven heeft gedeeld.
En daar tussendoor haar vader die eerder de moeder verliet voor een ´Balkanbruid´ die 1 jaar jonger is dan Tatjana zelf.

Ergens na die helft slaat bij Tatjana de wanhoop over het zoeken naar een man ("zou je hier nou niet eens mee ophouden") en bij mij de ergernis toe.  Want wat een ongelooflijke losers zijn er dan al gepasseerd. En wat voor droombeeld hééft de moeder eigenlijk. Ik bedoel: ik gun elke vrouw (ook mezelf) een ´ideale man´ om naar te streven. Maar komt er niet een moment dat je onder ogen moet zien dat die óf getrouwd óf gay óf anderszins niet beschikbaar (bv een stuk jonger en niet in middelbaar geénteresseerd) is zodat je het beter gewoon zónder kunt doen?

Dan, tegen het eind, vindt ze er een. Een man die haar helemaal ziet zitten en die met haar verder wil. Mij lijkt-ie niets, maar goed, ik hóef ook niks met/van ´m.
Zij vindt ´m trouwens ook niets. Waarom is me niet helemaal duidelijk. Wel put ze er moed uit want als déze man op haar kan vallen is er *out there* vast nog wel een man die iets in haar ziet.
Zodat het boek eindigt met een contact advertentie.

En ik achterblijf met een katerig gevoel en het voornemen (voor zover nog nodig) nóóit deze tragische route in te slaan hoe heftig ik misschien ooit naar een man zal verlangen.

Tatjana van Zanten – Een man voor mijn moeder
Uitgeverij Thomas Rap (2006), ISBN 90 6005 606 x.
Prijs € 14,50.
www.eenmanvoormijnmoeder.nl