Ik doe de ochtenduitzending van het Radio 1 Journaal en de nieuwslezer wordt onderbroken door de presentator met een soort ´breaking news´.
De presentator leest de nieuwe tekst en komt er niet uit en ik snap het ook niet (het gaat over economie) en dan breekt hij abrupt weer af.
Ik denk: hier moeten we over schrijven maar mijn mede-logster gaat over hem dus die mag het doen – ik zal haar even mailen.
En terwijl ik wacht tot de computer is opgestart zie ik de presentator opeens in mijn kamer. Alsof dat de studio is. Of alsof ik in de studio ben.
Ik zie hem op anderhalve meter. Ik kan hem bijna aanraken. Maar hij ziet mij niet.
Alsof we in twee verschillende dimensies zijn.
Die droom zou voor mij een nachtmerrie zijn…
Voor mij was-ie wel ok.
Mijn mede-logster gaat over die man.
Ik sta belangstellend, misschien ook bewonderend maar toch vooral: aan de zijlijn.