Droom

Op mijn scherm verschijnt een foto van een slanke, engelachtige man.
Hij leunt achterover. Het hoofd opzij. Naakt op een klein doekje over de schaamdelen na, is mijn eerste indruk.
Ik ken hem. Hij is de man van een vrouw die tientallen jaren geleden mijn beste vriendin was. Goh – wat ziet-ie er goed uit (hoewel ik dus niet val op superdun).
Er staat een boodschap bij: kom om acht uur naar … (theater).

Ik ga erheen en zie ook daar die poster en nu zie ik dat hij helemaal niet zo bijna naakt is als ik dacht maar toch *lijkt* hij dat soms wel.
Ik koop een kaartje en wanneer ik het theater wil ingaan zie ik een aantal mensen die ik helemaal niet wil tegenkomen en er komt vast een pauze en bovendien is dit zo´n toneelstuk waar toeschouwers in de interactie worden betrokken – ik wil niet en vlucht weg.

Buiten word ik gebeten door een hond. Ik dreig de eigenaar ervan met een proces en voel me hartstikke sterk.
Hier wel, ja.