Droom

Ik droom dat ik een stukje wil schrijven over een radioreportage die is bewaard op een laptop die in een kast staat in de perskamer van het Paleis van Justitie aan de Prinsengracht.
Daar kwam ik vroeger veel toen ik rechtbankverslaggever was.
Het was mijn wereldje.
Stap-stap-stap het trapje op, hoi! tegen de portier, hoi tegen advocaten en andere journalisten en hoi tegen officieren van justitie en rechters.
Jeanne als vis in het water.

Bovenaan de trap naar links: aan het eind van de gang perskamer.
Daarin een stalen kast. Met een sleuteltje te openen. In die kast een oude tikmachine.
(we hebben het echt over de goeie ouwe tijd)

In de droom glip ik het gebouw in wanneer het avond is. Mee met iemand die er een sleutel voor heeft.
In de perskamer tref ik mensen uit mijn heden die me vriendelijk begroeten.
In het kastje staat inderdaad de laptop zodat ik ermee aan de gang kan.

Pas wanneer ik de volgende ochtend de droom op twitter samenvat in 140 tekens besef ik wat hij betekent.
Dat ik verleden en heden samenbreng.