Een zonnige ochtend. Ik sta op. Geen Sam die, als hoofd van de ontbijtbrigade, controleert of ik wel naar beneden kom linea recta naar de brokjes-bus. Beneden ook geen belangstellende Guus; Eeb slaapt. Kijken, kijken, niets. Eeb slaapt nog steeds. Ik doe de samba met de brokjesbus. Eeb, die nogal doof is, wordt daarvan waqkker en wil best brokjes. Twee katten zoek.
Ik ga in de tuin, ik dans nu de samba heviger dan welke Star ook. Niets. Dan ontdek ik dat het kattenklapdeurtje op de vergrendelingsstand staat en zie dat niet alleen de mens maar ook de kat het knipje kan verschuiven. Het tweetal was dus buitengesloten en ik weet niet of ze nu boos de wereld ingetrokken zijn oflater nog eens langs komen om te zien of er er wat te nasjen is.
Een half uur later komen de heren rustig aanwandelen, voeren dan de vertrouwde – en dit keer met een minibegin aan waarheid – wij-krijgen-nooit-te-eten-act op. Eeb slaapt alweer.
Later op de ochtend ben ik in de tuin, het drietal buikt nog wat uit na een heerlijk ontbijt.
de knip op de kattendeur: wat een vondst! als
jeanne dat ook gaat doen, kan ze in nederland wel eens ongestoord uit)slapen. 🙂
Kattenbrokjes? Je weet toch wel dat Jeanne ze roastbeef geeft?
Dat zal een onrustig half uur zijn geweest! Maar zo te zien hebben ze heerlijk lopen pierewaaien… 🙂
Mooi verhaal; prachtige foto!
Yvonne:
’s Ochtends brokjes met wat melk; ’s middags rosbief, ’s avonda blik.
Als ik er ben komen ze meestal niet langs voor het middaghapje. Kennelijk eten ze rosbief vooral om J. te verheugen.
Roelof