Mijn moeder kreeg kanker toen ik 12 was en was 7 jaar later dood. Mijn vader twee jaar later.
Mijn opa was ook al jong dood (leukemie), zus van mijn moeder was vroeg dood, alleen oma hield het vol tot bijna 90.
Genetisch bepaald zal mijn eind eerder vroeg dan laat zijn.
Zodat het me telkens weer verbaast wanneer ik de uitslag van het borstenonderzoek krijg als ‘geen kanker’.
En ik stiekem begin te hopen dat het noodlot een generatie overspringt. Wat in mijn geval zou betekenen dat het noodlot tegen een muur te pletter slaat omdat ik geen generatie na mij te bieden heb.
Dat is van belang voor mijn spaargeld en wat ik wil doen.
Reizen wil ik.
Naar Amerika.
Leuke motels, mooie auto. En dan daar niet sjiek dineren maar alleen al verblijven en de auto voeren kost genoeg.
Als ik tachtig word én actief en alert blijf (en mijn Winkel mocht ik die aanhouden zo blijft pruttelen als-ie pruttelt = niet giga-winstgevend) jaag ik mijn spaargeld er rap doorheen.
Ik zou dus kunnen faseren.
Maar dan denk ik aan Willy die opeens kanker kreeg toen ze 42 was en een half jaar later dood was.
En Karen (59). En Jaap (62).
En net weer een vriend van mijn leeftijd opeens kanker.
Het leven is nu en het geld dat ik er doorheen jaag is ook nu.
Spijtig als over een paar jaar alles op is.
Maar wie weet stort het vliegtuig in juni als ik terugkom wel neer in de oceaan.
Jeanne, ik vind dat je je geld goed besteedt. Reizen is de moeite waard, verruimt de blik en op dit moment kun je het doen. Ikzelf heb ook altijd mijn (laatste) centen het liefst uitgegegeven aan reizen en ik blijf dat doen. Ik hoop daarbij trouwens dat je lang gezond mag blijven!
hoi
Precies zo denk en leef ik ook, het leven is nu, en
mocht ik 94 worden als mijn oma, tja.
wie dan (nog) leeft, dan zorgt.
En dat je zegt dat het vliegtuig neer zou (kunnen) storten bij je terugkomst. Ik zeg/denk dat ook altijd, dat het maar beter op de terugweg kan gebeuren. Heb je tenminste een leuke tijd gehad voor je dood. Ik hoop ook nog te gaan reizen. Genieten van het leven zolang je nog gezond bent. Ik genoot vandaag. Heerlijk gefietst naar de zee, langs de zee en weg van de zee door de duinen 🙂
Als ik denk aan hoe mijn leven eruit ziet als ik niet meer werk, of in ieder geval: hoe ik zou willen dat het er dan uitziet, dan lijkt dat best veel op dat van jou. Inclusief katten, kippen, caafjes en naar Amerika. Dus ja, ik zou ook gaan reizen en dan wel weer zien hoe het loopt.
Joechei! We zijn het allemaal eens en we wensen jou nog veel mooie vakanties toe!