Drama

Ik zit boven en hoor naast het huis een ijselijk gekrijs.
Doodsnood.
Een konijn wordt verscheurd, denk ik.

Ik hol naar beneden.
Bij de konijnen is niks aan de hand.
Maar An rent als een gek heen en weer in het rennetje dat hoort bij haar hok (en dat ik elke avond afsluit omdat 1x een egel er ’s nachts binnenwandelde en twee nieuwe kippen opschrikte waarvan er 1 de tuin in vluchtte die ik nooit meer heb teruggezien).

Ik schijn in het rennetje en verdomd: egel.
Die An lijkt te achtervolgen.
Samen weer het hok in (nb An overnacht vaak in een leghok en niet op stok).

Ik manoeuvreer egel uit het hok, zie hem er onder duiken en sluit alles goed af.

Amper binnen: gekrijs.
Zelfde situatie.
Nog wat ‘gedoe’ waarna we eindigen met de situatie: egel in het leghok en An in het uitloopje.
Ik denk, laten we het dan zo maar doen vannacht, dan verzin ik morgen hopelijk die list die me nu even niet te binnen schiet.

Dus leg ik een grote steen tegen de opening van hok naar uitloop en richt voor An een mandje in om in te overnachten.
Niet ideaal maar ik weet niets beters.

Terug naar binnen: gekrijs.
An blijkt de steen omver te hebben geworpen, zit in het hok en egel probeert onder haar te kruipen.
Slim gedacht: lekker warm zo’n kip, warmer dan hooi.

Met een stok egel met zachte drang uit het hok gewerkt en An binnen gehouden.
Toen de doorgang góed afgesloten met een steen en drie houtblokken.
Als egel nu nog in het hok kan komen moet hij door muren (eerder kroop hij denk ik onder de niet tot de grond sluitende randen van de uitloop door).

Niet alleen An zal vannacht slecht slapen.
Ik ook bedoel ik.
Van egel weet ik het niet.