Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

Dieren

26 juni 2010

Donderdag was ik bij de Knaagdierenopvang in Heiloo.
Inge zou Thomas en Bella Donna meenemen en omdat ik te vroeg was zag ik iets van de werkzaamheden.

Zoals een konijntje dat in een park was gevonden en dat zo onder de poep had gezeten dat toen ze binnen werd gebracht haar geslacht niet zichtbaar was. Na een grondige wasbeurt werden de nog steeds aan elkaar geplakte haartjes weggeknipt bij haar kontje.
Daar bleek toen ook een wond te zitten. Betadine erop. En pas toen stribbelde het konijntje wat tegen.
Snoezig diertje dat het was had ik haar zó willen meenemen, maar ja, ik heb al konijnen.

Toen een man met een lief, stevig, angstig wit konijn.
Hij had het al 2,5 jaar (met haar zusje) maar nu maakten ze ruzie en hij had op de site gezien dat je hier konijnen kon inleveren.
Tien Euro inleverkosten waren geen probleem.

Het konijn kwijlde heftig.
Kon het iets aan het gebit hebben, vroeg de vrijwilligster die het aannam. En hoe kón dat nou, dat vechten. Was er voldoende ruimte.
De man beantwoordde alle vragen naar wens en het kón zijn dat het konijn van pure stress zo kwijlde.
Eigenlijk, zei de vrijwilligster, is er geen plaats. Er is een wachtlijst.
De man gaf geen krimp.
Tenzij het konijn in een caviahok werd gezet. Met érg weinig ruimte.
Was dat een bezwaar?
Nee hoor. Als de man maar van het konijn áf was.

Zomaar, na 2,5 jaar. Wég ermee.
En dan mag je waarschijnlijk nog blij zijn dat het niet wordt ‘vrijgelaten’ in een park.

Categorie: Knagers Door: Jeanne @ 17:58 2 Reacties |

Reacties

  1. Truus zegt

    26 juni 2010 om 21:49

    Echt erg! Ik ken een man (polemoloog nb! alhoewel, dat zegt ook niets) die zoveel konijnen had dat de hele buurt er last van kreeg.Wilde ze niet steriliseren/castreren of wat dan ook, vond hij zielig. Uiteindelijk hebben ze alle konijnen gevangen en in een bos “uitgezet”. Degene die ze heeft gevangen en uitgezet was een jager En dan durven mensen zich nog ver boven dieren verheven voelen. Ammehoela.

  2. mariette zegt

    26 juni 2010 om 23:43

    het konijntje waarover ik schreef hier in het park doet het prima. ik zie het elke dag en het lijkt vriendschap gesloten te hebben met een wildkleurtje. ik zie ze tegenwoordig steeds samen. hij of zij schijnt wel begrepen te hebben dat honden en mensen eng kunnen zijn want het hipt meteen weg als ik aan kom rijden dus ik denk dat het beestje het wel overleeft daar. wel idioot natuurlijk maar misschien heb ik wel ongelijk hoor, maar ik heb nog nooit een wilde rooie gezien 😉

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

Recente reacties

  • Conny Bos-Bogaert: “Mooi om weer iets van je te lezen!”
  • Shabnam Theunissen: “Goed om te lezen dat het beter met je gaat.”
  • Jeanne: “Lieve reacties! ik ben er helaas nog niet ‘helemaal’ maar mag 2 dag p.w. naar Lexje. Die soms allerliefst is…”
  • afentoeloglezertje: “Je bent er weer! Fijn dat het beter gaat. Hoe gaat het met Lexje?”
  • Jolanda: “Fijn dat je weer iets van je laat lezen. 🥰”

Links

  • Begraafplaatsen
  • De Koude Kalkoen

Categorieën

  • Algemeen
  • Boeken
  • Dromen
  • Egels
  • Europa
  • Foto's Amerika
  • Katten
  • Kippen
  • Knagers
  • Nelly Miricioiu
  • PC
  • Radio
  • Tashi
  • TV, film en muziek
  • Winkel

Countdown Timer

  • Lex 5 jaar over 150 dagen

Zoeken naar:

Copyright © 2025 · gemaakt door Bronwasser Websites