Nieuwslezer Dick ter Hark klinkt als een erg nette, zeer middelbare, bijna kakkineuze meneer.
Met accent op ‘meneer’. Goed opgevoed, goed opgeleid. Superieur.
Des te teleurstellender dat deze Dick ter Hark keurig geformuleerd het steeds heeft over “ekspierement”. Waarvan ik ook wel weet dat dat woord intussen geheel ingeburgerd is. En ik zeur er al een tijdje niet over omdat ik het accepteer van de meer popi-radio-types, de vlotte jongens en meisjes, de -nou ja- niet als taalkundige hoogvliegers zich manifesteerders.
Maar Dick ter Hark! (weer een illusie armer)
Toch heel wat beter dan Carmen Verheul, die op *ieder* *woord* *de* *nadruk* *legt* en qua intonatie het spoor totaal bijster is. Ik erger me groen en geel aan haar. Sorry, Carmen Verheul.
Grappig! ik vind Carmen Verheul nl erg mooi praten.
Ik herken haar stem ook ‘uit duizenden’ wou ik zeggen, maar dat is overdreven: uit de vrouwelijke nieuwslezers dus.
Zodra zij zegt ‘het NOS-Journaal met…’ weet ik het al.
Ik heb ook een beeld bij Carmen Verheul. Jong. Blond. Mooi. Maar niet op een enge manier mooi.
Niet buiktruitje, heupwiegend, kijkmijeens-mooi.
Ik voel een “dit is een aardige vrouw”-vibe. Terwijl ik bij Dick ter Hark een “dit is een afstandelijke, niet-aardige man”-vibe voel.
Niet in de zin van “ploert” niet-aardig, maar onvriendelijk niet-aardig, beetje arrogant misschien.
Wat de stem van een nieuwslezer al niet met een vrouw (jou en mij) doet.
Grappig inderdaad. Want ik hoor niet eens meer waar het over gaat, als zij het journaal doet. Ben alleen maar bezig met oh jee, daar gaat het weer verkeerd. Omdat ik niet weet waar ik op moet letten. Als je goed luistert, heeft bijna iedere zin dezelfde intonatie; aan het eind een beetje omhoog. Ook als dat niet logisch is.
Nou ja, het zal wel heel persoonlijk zijn. Meestal switch ik direct naar een andere zender. Soms bij voorbaat al, en dan kom ik haar bijvoorbeeld juist weer tegen op radio 4!! Dan zap ik snel weer 😉
Leuk voor haar is dit niet. Maar ja, ieder zijn smaak!
Ik vermoed dat Carmen Verheul mijn log niet leest en dus ook niet gekwetst is 🙂
Grappig, ik heb Dirk ter Hark nooit een succes gevonden. Ik vind hem altijd een beetje de ‘Philip Freriks’ van de radio, qua versprekingen. Ik vind bij hem het nieuws ook altijd moeilijk te volgen.
Het is bij mij dus ook altijd: Het journaal met … Dirk ter Hark …. o nee, hè?!
In het kader van ‘expierement’ hoorde ik laatst ook weer iemand op de radio (ik meen de voorzitter van de supportersclub van het Nederlands elftal) die ‘presidenten wilde scheppen’.
O ja, en Joris Luyendijk bij het oog deze week: de zin was iets van ‘ze zouden meer imams begraven’… ‘euh, begraven’
Oeps. foutje van mij. De tweede keer ‘begraven’ moest dus zijn ‘bevragen’ (hij zei het eerst fout (begraven) en herstelde het toen (bevragen).
Nu heb ik het ook weer hersteld!