Net terug van de Plusmarkt zit ik te denken: eerst klanten informeren dat de pakjes zijn verzonden of mag ik de Volkskrant lezen.
De bel gaat.
Ik hol naar beneden en zie door het glas een man en een vrouw.
Alleen een zwart kind ontbreekt maar de boodschap is hoe dan ook luid en duidelijk.
Beleefd als ik ben doe ik toch de deur open.
"We bieden iedereen een tractaat aan" zegt de vrouw die ´het tractaat´ op dat moment nog zorgvuldig gesloten houdt.
"Misschien wilt u dit eens lezen."
Ze opent het papier.
*Het einde der tijden is nabij*
Nee dank u.
Dat heb ik tegen op de Jehova’s..want ik neem voor het gemak maar even aan dat zij het waren.
Dat gesol met die kinderen,bah!
Hier alleen het foldertje in de bus. Hoewel, misschien hebben ze wel aangebeld, toen ik er niet was.
Weer zo’n eng ‘wij hebben de enige echte wijsheid in pacht’-iets, en homo’s zijn fout en o wee.
Nee dank u.
Het einde der tijden is al heel erg lang nabij.
Tijd om daar eens echt iets aan te doen!
Mijn huis ziet er zo godslasterlijk en dreigend uit dat er al in jaren geen Jehova’s Getuige meer is gesignaleerd. Horen kinderen tegenwoordig bij de vaste uitrusting? Ik dacht aktentassen…
Wel bellen de laatste dagen geregeld losse kinderen aan. Geestige, leuke kinderen die een eind hebben gelopen, of die bestelde loten komen bezorgen. Ik weet van niks, de bestellingen zijn allemaal van mijn man afkomstig maar ik betaal braaf. Toen er wéér werd gebeld, vorige zaterdag, vond ik het wat dol worden maar toen bleek het Sint Maarten…
ik bedoel natuurlijk sintmaarterende kinderen, niet de heiligman zelf.