Al enige tijd heb ik een hier (linkerkolom) en op twitter aangeboden Deal van de Dag.
Vroeger had ik wel eens een ‘logaanbieding’.
Daar ben ik mee gestopt omdat het teveel gedoe werd afgezet tegen wat het opleverde.

Om te vieren dat ik over 100 dagen ein-de-lijk weer naar Amerika mag, doe ik het vandaag toch weer een keer.
Deze leuke magneet staat voor 5 Euro plus € 1,75 verzendkosten in de Winkel.
Zie daar ook de omschrijving.

Alleen vandaag als logaanbieding 4 Euro *incl* verzendkosten.
‘Hebbes’ in de commentjes, zelf contact opnemen over de afhandeling.

De reactie van Oe-etc op een stukje hieronder leert me weer eens dat ik er niks van bak kwa (zelf)promotie.

Ik probeer te vertellen over hoe het is een bedrijf te runnen dat in zwaar weer verkeert door omstandigheden die ook anderen treffen – en hoe ik m’n best doe mezelf door zwaar weer heen te sleuren tot het gotverdomme wél weer goed gaat.

De reactie: als het zo slecht gaat, geef dan alles maar weg want dát is hartstikke leuk.

Dat was natuurlijk niet waar ik op aankoerste.

Ik zie hoe anderen het doen op twitter.
“Alweer tien nieuwe bestellingen!” jubelt een vrouw die handwerkjes verkoopt op Nieuwjaarsdag en echt, heus: op Nieuwjaarsdag gaan zéér weinig mensen webwinkelen en al helemaal niet naar handwerkjes.
Zelfs bol.com krijgt dan alleen bestellingen van mensen die in hun eentje wat zielig zitten te surfen en denken ‘doe mij dan maar een boek’ (of eerder: een cd of een gadget).

Maar dat is de manier waarop je het doet.
*Niet* eerlijk zeggen: het wil niet zo erg met de klanten de laatste tijd.
Maar: ik kom óm in de bestellingen, ik been het amper nog bij en overweeg serieus binnenkort iemand in dienst te nemen!
En dat dan inderdaad met uitroepteken.

Dan denken mensen: goh, dát is een goed bedrijf, daar loopt het nl storm, daar wil ik dus ook kopen.

Bij mij loopt het niet-zo-storm.
Zodat ik alle tijd heb om jóu, lieve mogelijke klant, alle aandacht te geven die je toekomt.
Heb je vragen? stel ze! Ik antwoord en antwoord tot jij tevreden bent (en hopelijk bestelt maar zo niet – niet erg!).
Wil je per gisteren die ene sticker van € 1,50 in huis hebben? Mm. Gisteren wordt moeilijk. Maar mórgen kan wél.
En desnoods kom ik ‘m persoonlijk tot in Den Bosch bezorgen.

Nog even voor Oe-etc.
Mijn teksten gingen over bóeken die niet lopen (terwijl ik zelf het liefst boeken verkoop).
Wat wél loopt, al jaren en zeer gestaag: Betty Boop.
En (merkwaardig): boekenleggers.
Blijkbaar een leuk kadootje terwijl niemand meer een boek léést.

En de godinzijgedankt: de magneetjes.

Als erg jong kind (amper op school) las ik al gretig.
Een paar jaar kwam er de klad in maar nu kan ik me een leven niet-lezend niet voorstellen.
Ik koop ook veel boeken.
Heerlijk! nieuwe aanwinsten in de hand houden en doorbladeren.
Dubben wat dit keer te lezen.
Er dan een paar dagen in op te gaan.

Hiermee hangt samen dat ik de boeken in mijn Winkel ook leuker vind dan de frutsels (hoewel ik de magneten ook een warm hart toedraag).
Maar boeken – ik raak ze aan de straatstenen niet kwijt.
In een maand verkoop ik 1 hooguit 2 boeken.
Dus bijna letterlijk: ‘hallo straatsteen, wil jij een boek?’ ‘nee, dank je.’

Dit merk ik ook op bol.com.
Wat ik ook aanbied en echt, er zijn mooie boeken bij en scherp aan de prijs: niets.
Nou ja, niet helemaal ‘niets’ maar € 2,41 in een maand is nou niet van ha! vlag uit!

Ik mail met de man die me enthousiast heeft gemaakt voor boeken verkopen via bol.com.
Ik vraag hem: wat doe ik fout?
Niets, zegt hij.
Ook bij hem (groter aanbod) is de handel via bol.com vrijwel gestagneerd.

Zijn verklaring:
vergelijk de kamer van een 50+-er en van een 20-er.
Veel boeken vs nauwelijks boeken if any.
Een trend waar niet tegenop valt te vechten.

Na het debacle met VerzendPro zoeken webwinkels op twitter naar alternatieven.
Iemand oppert: als ‘bulk’ versturen.
Ik reageer dat ik helaas geen ‘bulk’ te versturen héb.
Dan doe ik iets fout, is de reactie.
Want hij heeft in zijn dorp ‘het Boekenmeisje’ en die brengt elke dag een krat met wel 50 boeken weg.
Ik moet maar eens kijken hoe zij het doet.

Ik kijk niet maar lig vannacht te malen over wat ik toch fout doe dat mijn Winkel niet beter loopt en kijk dan vanochtend wél.
Het Boekenmeisje, lees ik op de site, is in 2008 begonnen met 1000 boeken en heeft er nu 400.000 te koop en er komen elke dag nieuwe bij.

Dat getal verklaart een hoop.
Als je meer aanbiedt is de kans dat daar iets uit wordt gekozen ook groter.
Boekenmeisje heeft ook niet een website zoals ik maar biedt te koop via bol.com en via boekwinkeltjes.
Dan hoef je minder te doen aan ‘presentatie’.
Geen boeken scannen, geen beschrijvingen erbij.

Ik ga rekenen.
400.000 boeken in drie jaar toevoegen. Dat is meer dan 300 per dag. En ook nog 50 boeken per dag verzenden.
Ik vind het een geweldige prestatie maar iets zegt mij dat ‘het Boekenmeisje’ niet één meisje is…

Zoals ik al schreef ben ik lelijk het schip ingegaan met de postzegelcombi’s van VerzendPro.

Ik ben niet de enige.
Er zijn een hoop webwinkels op twitter met dezelfde ellende.
Dat schept een band.

Een van de webwinkeliers kocht op aanraden van iemand die ons nú probeert binnen te halen als klanten (voor minder mooie prijzen dan VerzendPro maar beter dan PostNL) een lampje om echte van niet-echte postzegels te onderscheiden.

Kost een paar Euro, twitterde ze.
‘Geheimschriftlampje’ heet het.
Te krijgen bij InterToys.
Want: grappig voor kinderen.
En voor gedupeerde klanten van VerzendPro.

Ze heeft al een aantal postzegels gescand.
Die van 44 cent die VerzendPro véél gebruikt: vals.
Die van 2 cent: geldig.

%^&OP(@!

Ongeveer een half jaar geleden kocht ik postzegelcombinaties bij VerzendPro.
Nadat ik het een tijd niet had vertrouwd.

Maar het zat zo:
mensen die nog oude guldenpostzegels hebben verkopen die als bulk aan bedrijven als VerzendPro die er leuke combi’s mee maken.
Waarna ze de combi’s verkopen aan mensen zoals ik voor minder dan het PostNL-bedrag.
Zodat ik die plak op pakketjes voor mijn klanten en zo mijn verzendtarieven laag kan houden.

Iedereen blij.
Tot PostNL nu bekend maakt dat ze fraude met postzegels hebben ontdekt.
Zoals die zijn verkocht door VerzendPro.

Op twitter worden we onrustig. Hoe zit het?
Horen jullie tzt – twittert VerzendPro.
Dat is weinig geruststellend.

Kunnen jullie misschien uitleg mailen aan klanten, vraagt iemand.
Krijgen wij die nog zegelcombinaties hebben nu ons geld terug, vraagt iemand anders.

VerzendPro geeft geen sjoege.
Tenzij je deze tweet van meer dan twee uur geleden als ‘informatie’ ziet: we gaan gewoon weer open, alleen zal dit door alle commotie later zijn als gepland

Ik heb nog voor ongeveer 200 Euro postzegelcombinaties.
PostNL verzoekt me hiervan melding te maken. Zodat zij het kunnen doorgeven aan de politie.
Iemand op twitter blijkt al door de politie gebeld: of we wel weten dat wij ook strafbaar zijn als we die postzegels van VerzendPro gebruiken?

*vloek*

“Jij werkt zeker gewoon dóór met kerstmis” zegt Plusmarkt-caissière Karin donderdag tegen me.
Ze bedoelde het aardig. Alsof ze me een curieus maar wel grappig wezen vindt.
Ik vind haar ook curieus maar dat is omdat ik niemand ken die werkelijk áltijd goedgehumeurd en vriendelijk is.

Ik werk dus inderdaad door.
Aan de mooie biografieën die over een paar dagen in de Winkel verschijnen.
In de etalage gezet tussen biografieën die ik al eerder in de Winkel zette met een bordje erbij: dit zijn de mooiste.

Uit mijn voorraad heb ik uitgezocht, gescand, geresearcht, ingevoerd.
Nog vier te gaan. Dan morgen plaatjes kiezen voor de voorpagina en combineren.

Snél, zeg ik tegen mezelf.
Die laatste vier. Dan is het klaar en kun je iets leuks doen.
Een boek lezen bv. Graven bekijken (op foto’s).

Twee van de vier boeken interesseren mij zelf helemaal niets.
Een lijkt me wel interessant. Het laatste is een boek dat ik kado zou hebben gedaan aan een vriend die dit jaar is overleden. Toen ik het zag liggen dacht ik meteen: zal hij leuk vinden en kocht ik het voor hem.
Dat boek zal nu dus in de Winkel staan.

Erg bitter. Wat verklaart waarom ik zit uit te stellen ipv te sleuren.
Deels althans.

Zojuist de laatste kerstenvelop (voor een klant) op de post gedaan, weer thuis en dat is het.
Wie nu mailt “ik moet het wel voor kerst hebben!” kan ik terugmailen dat dat niet lukt waarna de bijna-koop niet doorgaat.

Het was voor de Winkel geen slechte maand.
Ook geen geweldige maand. Maar beter dan een jaar geleden toen die ellendige TNT uitgerekend in november-december ging staken en zelfs de luiwammesen hun ‘luie stoel’ verlieten om in godsnaam maar zélf de stad in te gaan om kadootjes te kopen.
Nu is het voorbij en dat is rustig (al heb je natuurlijk altijd de gewone kadootjeskopers die pas twee avonden ervóór eens op internet iets gaan uitzoeken).

Zak ik onderuit?
Helaas.
In de etalage van de Winkel staan kerstboekjes.
Dat kan nog wel op 27 of 28 december, maar voor Nieuwjaar moeten ze zijn verdwenen = vervangen door iets anders.
Zodat aan dat ‘iets anders’ nu hard wordt gewerkt.

Gisteravond even zelf wild op het net gesjopt.
Thrillers bij amazon.co.uk.
Die heb je *niet* voor 25 december in huis, waarschuwt amazon op elke bestelpagina.
Zo kun je het natuurlijk ook doen. Automatisch ipv per mail ‘sorry, mensen, dat wordt niks‘ laten weten.

Niet om het 1 of ander maar die boekenlegger die hiernaast staat wordt vandaag voor een belachelijk lage prijs aangeboden!
In de Winkel staat hij al een jaar en vanaf morgen dus weer voor € 7,50 + € 2,25 verzendkosten.
Dat is hij waard!

Maar vandaag dacht ik: laat ik een mooi gebaar maken.
Hint – tip – hint – tip.

(Nieuwe) klant bestelt een boekenlegger.
Ik stuur de bevestiging en verzoek hem € 7,50 (=incl verzendkosten) over te maken op mijn bankrekening.

Een paar uur later een bericht van PayPal.

“Beste Jeanne Doomen,

(naam) heeft een bedrag van € 7,50 naar u overgemaakt.
Zodra het bedrag is bijgeschreven op uw rekening kunt u:
Het geld online besteden in duizenden winkels die PayPal accepteren.
Het geld opnemen naar uw bankrekening (dit duurt twee tot drie dagen).
Het geld opnemen naar een creditcard.

Met vriendelijke groet,
Team PayPal

En o ja – als dank voor de bemiddeling heeft PayPal 61 cent ingehouden zodat ik maar € 6,89 overhoud.

WTF.

Mijn Winkel heeft inderdaad een PayPal-account.
Aangeschaft toen overmaken vanuit het buitenland nog een heel gedoe was. En ook toen bood ik het alleen aan wanneer iemand vanuit de VS een bestelling plaatste (komt zelden voor).

Hoe kán dat nou? Kun je zomaar naar iemands PayPal storten zonder dat die je daartoe heeft uitgenodigd?

Gisteren neem ik nog met R. door hoe het met geld kan tegenzitten.
Dit nadat hij (hij bood het aan, ik vroeg het niet, ik suggereerde het niet) bij de dierenarts waar we het mandje van caaf Carla ophaalden haar behandeling pinde.
Meer dan 50 Euro.
Voor een caaf nog geen 24 uur in de ziekenboeg van de dokter, pijnstiller, antibiotica, dwangvoer.
En consult klein dier natuurlijk.
Ik vind dat veel.
Ik moet er niet aan denken dat je een mens op de armoedegrens bent (of eronder) met een cavia of konijn of kat die ziek wordt.

Vandaag verzend ik de Nieuwsbrief met nieuwe Kadotips en ik gooi het ook op twitter.
Net als elke dag de Deal van de Dag die ook hier staat wat niet bar veel pleegt op te leveren.

Maar vandaag krijg ik niet alleen drie bestellingen (joechei!) maar bestelt een bedrijf dat me zuinigjes (zo interpreteerde ik het) meldde dat het 1(!) boekenlegger wou laten komen er nóg 14 en betaalt meteen.

Moge het geluk zijn gekeerd.
En zo niet: elke paar tientjes zijn hartstikke welkom.
Zó welkom dat ik niet meer nuffig doe ’twee werkdagen voordat ik naar de brievenbus kuier’ (al staat dat wel in de bevestiging) maar direct de deur uithol om te gaan posten.
Slechte financiële tijden maken nederig.

Ik wind er geen doekjes om: mijn Winkel is niet zo succesvol als ik graag zou willen dat hij zou zijn.

Een half jaar later liet ik ‘m grondig restylen en is ook de zoekfunctie verbeterd.
Complimenten regenden – veel extra kopers leverde het niet op.

Iemand die me wel eens hoort klagen mailt: zou je het niet eens héél anders aanpakken.
Ik heb een melige bui en schrijf terug dat ik dat inderdaad ga doen. Namelijk: ik gooi álle 13.000+ artikelen eruit! en zet andere erin.

Ik denk: dat is zó evident een flauwe grap.
Want ook al lopen die 13.000(plus) artikelen niet geweldig, ze aanharken en in de kliko storten is hoe dan ook vernietiging van kapitaal.
Duttend kapitaal misschien, maar nog steeds: kapitaal.
Want elke sticker of magneet die te koop staat en ooit wordt verkocht levert iets op.
Weggegooid doet hij dat niet. En alles wat ik nieuw/anders wil aanbieden vergt ook een nieuwe investering = geld.

‘Goed idee’ is de serieuze reactie.
En: wat ga je nu verkopen?

Even overweeg ik: gadgets. iPhones, iPads, kekke cameratjes etc.
Maar dat drijft de flauwe grap té ver.

Ik blijf gewoon doen wat ik doe en kabbel deze weken zo’n beetje door.
Geen klappers, maar we zijn in business en dat blijven we ook.
Met onze boekenleggers en pins en leuke niet idioot dure boeken en wonderschone magneetjes.
En de unieke, Amerikaanse kalenders niet te vergeten.