Wat ik o.a. op reis had willen doen is nadenken over de Winkel.
Ermee doorgaan (en dus heropenen) of sluiten.
Het is sluiten geworden.

Zodat ik nu met een voorraad verpakkingsmateriaal zit waarmee ik twee zo niet drie levens vooruit kan.
Dit los van de voorraad reuze leuke artikelen.

Ik mis mijn Winkel.
Niet omdat het zo *fun* was maar omdat het iets te doen gaf.
Regelmatig controleren of er een bestelling was.
Checken of iemand had betaald.
Verzenden.

Het gaf me een doel in het leven.
Een identiteit.

Nu ben ik een dierenvrouwtje dat van opera houdt en veel boeken leest en soms een puzzel legt.
Dat is behoorlijk bleh.

Ik overweeg soms die winkel weer te openen.
Voor een tijdje.
Aangezien hij blijkbaar ook gewoon een tijdje dicht kan zonder dat iemand ‘m mist.

Dan herinner ik me weer al het gedóe, alle ergernissen – en de geringe opbrengst.

Intussen bij Facebook weggehaald dat ik de Winkel ‘drijf’.
Mijn beroep vervangen door ‘Looking for a purpose in life’.

En nee: ik zit niet te wachten op suggesties.
Dit moet ik toch echt zelf oplossen.

Beste Heer/mevrouw,

Mijn naam is Julia Haasvliet, en na het zien van uw website ben ik ervan overtuigd dat we door een onderlinge (gratis) samenwerking elkaars website krachtiger kunnen maken. Onderlinge promotie kan leiden tot meer bezoekers en een hogere positie op Google. Graag verneem ik van u of u geïnteresseerd bent in deze kostenloze samenwerking.

Met vriendelijke groet,
Julia Haasvliet

Grappig.
Want er staat op mijn (winkel)site toch écht dat de Winkel ’tot nader order is gesloten’.

De winkel is nu bijna vier weken ’tot nader order’ gesloten.
Al na twee dagen vroegen mensen me: én, hou je ‘m nu dicht.
Die vraag kwam wat vroeg.
Ik had immers gezegd dat ik er rustig over wou nadenken.
Twee dagen beschouw ik niet als ‘rustig’ als het gaat over het definitief kappen met iets waaraan ik 15 jaar tijd heb besteed.

Bijna vier weken is ook niet echt rustig.
Ik dénk ook niet. Ik wacht af.
Of ik ga missen.
Of dat ik opgelucht ga ademhalen.

Wat me al wel opvalt: helemaal *niemand* van mijn klanten vraagt me hoe het ermee staat.
Uit puur eigenbelang bedoel ik.
Omdat ze nog zo’n leuk speldje van een voetje willen bestellen.
Of iets van Betty Boop.

Wat de klanten betreft kan ik dus best dicht blijven.

Ik heb ook nog twee (verschillende) Marilyn Monroe kalenders.
Grote. Die dus als pakket moeten worden verzonden.
Wat € 6.95 kost.
Voor 3 Euro méér (per stuk) stuur ik op.

Verder een erg mooie, erg grote Harley Davidson kalender waarvoor hetzelfde geldt.
Wil je meer weten/zien, mail me (jd@jeanne-doomen.net).
Aangezien ik niet van elke kalender hier een private show ga geven.

Nu ik met de Winkel ben gestopt (tijdelijk of definitief – wat het ook wordt, ik beslis pas in de zomer) zit ik met genoeg verpakkingsmateriaal en postzegels om m’n hele leven plezier van te hebben.
Wat ik ook heb: kalenders 2015.

Nog maar een paar maar ze staan hier wel te niksen.
Die bied ik dus hier aan tegen verzendkosten en een mini-kopje erop.

Te beginnen met deze mini kalender.
Er moet € 2.76 aan postzegels op en de luchtkussenenvelop kost ook wat.
Dus € 3 verzendkosten.
En om er nog iets van te maken € 1.95 voor mij.

Even klikken op de plaatjes om ze te vergroten.
‘Hebbes’ in de commentjes en zelf contact opnemen.

 
 

Voor deze leuke mini kalender geldt hetzelfde.

 

Ik probeer mezelf wat op te vrolijken (lukt niet) en af te leiden (lukt een beetje).

Onder dat afleiden valt ‘omzet 2014 van de Winkel uitrekenen voor aangifte omzetbelasting’.
Wat ik eigenlijk al wist (er komt amper iets binnen) staat nu ook op papier.
En als ik al niet somber was, zou ik dat nu zeker worden.

Ik stuur de gegevens naar mijn belastingman, herinner twee niet betalende klanten aan hun openstaande bestelling.
Een boekje van 7 Euro, een sleutelhanger van 3 Euro.
Wat leidt tot niets.

Nog een paar dagen later denk ik: als ik er eens mee stop?
Want nu koop ik zo min mogelijk in (eigenlijk alleen die kalenders) maar ben ik wel ‘open’ omdat elke Euro die zo nog binnen komt welkom is.
Althans, dat was mijn standpunt.

Ik aarzel.
Dicht betekent zo’n 7-8000 artikelen die ik net als de boeken die bij bol.com niet verkocht werden kan weggeven.
Wat niks oplevert (niet eens onmetelijke dankbaarheid).
Maar dicht betekent ook geen gezeur meer aan m’n kop van klanten die een mini bestelling ’s avonds laat bestellen en dan de volgende ochtend *uiterlijk* in huis willen hebben.
O.a. (kwa gezeur).
Maar stel dat ik spijt krijg?

Ik mail mijn webmistress: zou dat kúnnen, de winkel een paar maanden off line halen zodat ik in alle rust kan nadenken over wat ik wil?
Ze zal het opnemen met onze hoster.

Ik dacht dus écht dat je deze week maar twee dagen boodschappen kon doen.
Voor kerst, bedoel ik.
Maandag en dinsdag.
En dat het dinsdag dus een gekkenhuis zou zijn in de winkels zodat ik vandaag moest gaan.

Eerst naar het postkantoor in Alkmaar, dan naar de Plusmarkt en ja/nee naar de Keurslager (afhankelijk van hoe lang de rij daar is).

Maar er blijken drie koopdagen te zijn zodat ik besluit morgen de winkels te bezoeken.
Vandaag dus alleen naar Alkmaar met twee kleine pakjes die anders gewoon in de brievenbus hadden gepast.

Ik stel het uit omdat er nog 1 bestelling open staat en ik wil voorkomen dat wanneer ik terug kom ik ontdek dat die klant óók heeft betaald en ik nóg een keer op pad moet.

Even overweeg ik de bestelling vast te posten, hopend dat de klant inderdaad betaalt.
In het ergste geval schiet ik er een tientje bij in.

Maar het is niet dat tientje.
Ik ken mezelf: dan ga ik daar bitter over zitten zijn en blijf ik erover piekeren.
Dus desnoods morgen nóg een keer naar het postkantoor.

Wekenlang bestelt vrijwel niemand iets en dan bestellen mensen opeens een pin en een magneetje.
Vanwege de vrijwel dichtgeplakte brievenbussen verpak ik de eerste pin minder goed dan ik normaal zou doen (geen luchtkussenenvelopje) in de hoop die zo door de gleuf te kunnen duwen.
Helaas.
Een dag later dus afgegeven bij een postkantoor in Alkmaar.

Wanneer ik thuis kom is de bestelling van die magneet betaald – waarom kon dat nou niet een paar uur eerder?
Dan had die envelop meteen mee gekund.

Omdat deze klant zélf in Alkmaar woont (maar helaas niet aan *mijn* kant van de stad) stap ik direct weer in de auto en doe de magneet bij haar in de eigen brievenbus.
Omdat ik niet weet hoe vaak ze daarin kijkt (hij staat los buiten), stuur ik haar een mail om dit te melden.
Geen reactie.
Misschien denkt ze dat ik nu winst heb gemaakt op de verzendkosten (wat niet het geval is, aan benzine kost zo’n privé-bezorging juist méér).
En misschien denkt ze helemaal niks.
Wie zal het zeggen.

Gisteren wordt opnieuw een pin besteld.
En betaald.
Ik móet natuurlijk het kleine eren.
Maar soms valt me dat zwaar.

Het is Black Friday.
Dan geven sommige winkels extreme korting.
Mediamarkt bv.
Biedt een Nikon aan voor € 449 die me even doet watertanden.

Niet dat ik een nieuwe Nikon nodig heb (en ik héb de laatste weken al een hoop impuls-aankopen gedaan) maar om wat meer over die camera te weten te komen voer ik het type toch even in bij google.
Om te ontdekken dat Wehkamp ‘m standaard voor *minder* aanbiedt dan Mediamarkt nu doet als klapper van de dag.
Schurken.

Even heb ik overwogen om zelf ook iets aan Black Friday te doen.
Als verkoper.

Het enige dat me te binnen schiet: 1 dag alles zonder verzendkosten.
Niet gedaan.

Over twaalf dagen is het al Sinterklaas.

Geef een leuk magneetje kado! of een boekenlegger en doe eens gek: doe er een boek bij!

Etc. etc. etc.
En dan dus bij mij kopen.

Alsjeblieft.

Ik zit wat rond te hangen op Facebook en zie div vrienden (v/m) sluwe tekstjes plaatsen in het genre:
Sinterklaas komt eraan, bestel mijn boek dan zet ik er een opdracht voor je in.

Zoiets zou ik misschien ook moeten doen.
Maar ik vind het al wat genant om via twitter bijna elke dag een Deal van de Dag aan te bieden.
In een tweet.
Hier staat-ie ook (in de linker kantlijn) maar dat ervaar ik zelf als minder opdringerig.
Bovendien levert het waar ik ook ‘koop bij mij!’ roep tot nu toe bitter weinig op.

Aan de andere kant is niet geschoten natuurlijk altijd mis.
Dus misschien moet ik toch maar iets roepen?

Ach, hier roep ik me regelmatig suf en dat leidt evenmin tot een levendige handel.

Maar mócht jij nu denken: das toch wel sneu ….
Dan heb ik er geen moeite mee als je uit medelijden toch iets bij me gaat kopen.
Dan maar sneu, als dat helpt.

Het wil niet erg, dat opruimen van die bol.com-boeken.

Ik vind er zoveel móói en leuk en zonde-om-weg-te-doen en in de Winkel zetten komt er ook niet van.
Dat ervaar ik toch als werken om iets te doen te hebben omdat ik mezelf niet kan wijs maken dat die boeken die jarenlang hebben staan verstoffen in de tweedehandswinkel van bol nu wél zouden wegvliegen.

Zes van de achttien dozen heb ik doorgeploegd, de thrillers eruit gehaald (daarvoor heb ik een bestemming) en de rest weer teruggestopt.
Vanwege dat ‘zonde’.

Misschien maar zo laten dus.

Ik heb nog een zak met enkele honderden van deze ‘hond’-paperclips.
Niet keurig naast elkaar gevleid maar in elkaar gehaakt.
Ze stonden tot een kwartier geleden in de winkel maar om nou te zeggen dat ze niet om aan te slepen waren – neu.
Daarom: wie wil ze hebben?

De ruim tweehonderd van deze paperclips wegen samen 485 gram.
Dat zou dus aan postzegels € 3,84 kosten en eigenlijk vind ik dat ik mijn dure luchtkussenenvelop dit keer óók wel (deels!!!) mag laten betalen dus zou de hele zak je 4 Euro kosten.

Leuk, toch?
Eerst lekker uit elkaar priegelen en dan steeds per een paar stuks aan iemand kado doen.
Of iets leuks mee verzinnen met Sinterklaas.

Per minder kan ook maar dan heb ik het over minder in gewicht.
Als ik ze eerst uit elkaar moet pulken en tellen kan ik ze net zo goed weer terug zetten als handel.

Er is achter de schermen het 1+ander veranderd aan dit Weblog.
Waarover de lezers zich uiteraard niet de mooie hoofdjes hoeven breken.
Ik doe dat af en toe wel en heb zo ontdekt dat ik niet meer de Deal van de Dag via een simpele Widget kan invoeren.

Er zal wel ergens een knopje ‘om’ moeten maar van knopjes blijf ik beter áf.
Daarom maar even zo:
de Deal van de Dag is deze magneet.

Alleen vandaag € 3.75 *incl* verzendkosten.

Intussen ook nog zichtbaar in de linker kantlijn!

Een paar dagen geleden zet ik de kalenders in de Winkel.
Twee mensen bestellen dezelfde kalender!
Waarvan ik maar 1 exemplaar heb.

Wat nu.
En: hoe kán dat nou?

Het kan, herinner ik me van héél veel vroeger toen het ook eens gebeurde, omdat twee klanten dezelfde pagina tegelijk een tijdje open hielden en 1 klikte als eerste op bestellen en een paar minuten later deed de ander dat ook en omdat die de pagina niet had ververst kwam ook die bestelling door ‘als bestelling’.

In dit geval viel dat helemaal fout.
Mijn trouwste klant. Die het niet begreep.
En die ook na mijn uitleg bleef mailen: “maar ik *krijg* die kalender toch wel?!”
Nee dus.

Op dat moment denk ik: er is veel belangstelling voor de kalenders.
Als het zo doorgaat is de voorpagina van de Winkel snel uitverkocht.
En mail ik mijn webmistress dat ik over een paar weken zal doorkomen met een geweldig leuk aanbod voor sinterklaas.

Dat was toen en dit is nu want sindsdien geen bestelling gezien (althans niet van een kalender).
Geen sinterklaas-aanbod dus (behalve wat ik sowieso al heb).

Was vandaag nog wel aan het opruimen.
Kwam deze leuke magneet tegen.
Heb er twee exemplaren van.
Ga ze niet in de Winkel zetten.

Bied ze dus hier aan.
Normale prijs voor dit type magneten is 4 Euro plus € 2.25 verzendkosten.

Logaanbieding € 2.50 *incl* verzendkosten wat inderdaad een weggevertje is want die dingen kósten natuurlijk ook wat.
Nou ja.
Zie maar.

En o ja, om te voorkomen dat iemand over twee jaar op deze pagina belandt en dán deze magneet opeist: aanbod geldt tot 15/10/14.