de ophok-optrek heeft de harde wind en het vele regenwater niet doorstaan.

Sinds Hillary & co opgehokt zitten speel ik elke avond paashaas.

Ik betreed hun terrein, haal leeggegeten bakjes weg, zet een bakje met vers graan neer en strooi hier en daar en daar en onder die onverwacht overhangende plant enzo nog meer graan en ook pinda´s en verder knagersvoer wat ze nogal lekker vinden.

De illusie is dat ze zo het leven nog een beetje leuk en spannend vinden.
Wat inderdaad een illusie is.

Vanmiddag tussen twee en drie (mijn middagdut-tijd) is er heftig ´het leven is niet leuk´-gejammer.
Om drie uur bied ik ze een schotel met graan met mais en knagersvoer en duivenpinda´s en broodkruimels en geraspte kaas en snippers ham en een geklutst eitje.

Een & co tast toe.
De andere drie kippen ijsberen langs het gaas.
En "over zeven weken, misschien al zeseneenhalve lopen jullie weer vrij" helpt niet.

Hillary & co zijn opgegeven voor inenten.
Niet bij de eigen dierenarts (die is er nog steeds niet uit of hij het gaat doen) maar bij een andere bij wie ik ooit als klant wegliep wat het wat genant maakte aangezien hij me wel herkende.
Als ik meteen naar Stompetoren sjeesde kon het formulier vandaag nog na-gefaxed worden.
En morgen gaat hij het ministerie bellen wanneer er vaart wordt gemaakt want voor de eerste klant hadden ze maandag al aangevraagd en (boos): nu, donderdag, hadden ze nóg niets in huis.

Volgende week komt hij langs, denkt hij. En wat lees ik nu bij het ANP:
"Niet drie weken maar een week na de tweede prik mogen de vogels van Europa al weer buiten scharrelen. Dat maakte het ministerie van Landbouw donderdag bekend."

In gedachten een blije rondedans met in elke hand een kippenpootje.
(ik zei: in gedáchten)

 

De dierenarts belt.
En yes! denk ik. Hij wil een afspraak maken voor inenten.
Maar hij begint een omslachtig verhaal over of ik wel weet dat er twee maal geprikt en dan nog een keer bloed afgenomen (ja) en dat het geen garantie biedt omdat als er vogelgriep komt ze toch geruimd moeten worden (weet ik) en… en ik onderbreek hem en zeg dat ik alles via Radio 1 heb gevolgd en dus helemaal op de hoogte ben.
Toch zal hij me een folder toesturen.

Ok – maar terzake: wanneer komt hij.
Dat blijkt dus de vraag. Want het is wel een heel gedoe met al die aanvragen en de ringetjes en het leren kippen vaccineren en ze vragen zich dus af of ze het wel gaan doen of dat ze het zullen overlaten aan dierenartsen die hierin bedreven zijn.
(dreun op m´n kop)

Maar wanneer weten ze dat dan?
Ze gaan er nu over praten en ik mag begin volgende week bellen.

En wat ze ook beslissen: ik sta dus weer helemaal terug bij áf want dinsdag staat hier geen dierenarts voor Hillary & co op de stoep en donderdag en vrijdag ook niet.

Vanochtend in het Radio 1 Journaal een schitterend Filiaal over een vrouw zoals ik.
Ze heet Hetty en ze heeft twaalf kippen met namen als Black Beauty en Floortje.
En ook Beppie die laatst door de andere kippen is ´mishandeld´ en die ze toen als troost kleine stukjes biefstuk heeft gevoerd. En o ja, de andere kippen krijgen ham.
En ook shoarma? vraagt verslaggever Marcel Oosten als grapje, maar Hetty is bloedserieus: jazeker krijgen ze dat nl. "soms op zaterdag".

"Kippen die ham en shoarma krijgen!" mailt mijn medefanlogster me verbaasd toe.
Maar Hillary & co krijgen ook ham. En pasta met garnalen. En spekblokjes. En geklutst eitje. En geraspte *oude* kaas omdat ze niet van jonge houden.
De Hetty in de repo duwt ook nog haar gezicht in de veren van een door haar opgepakte kip: "lekker zacht". Ook dit tot stomme verbazing van de verslaggever.

En ik ben jaloers.
Want Hillary & co laten zich niet oppakken en aaien. Zodat ik maar héél soms stiekem een hand langs hun lekkere donzige kontveertjes kan laten gaan.

is de overkapping tussen het witte stuk rechts en de eerste tent.

En nee, we hebben nog geen nieuwe afspraak gemaakt.

De tenten staan nu (vrij) vast. Denken en hopen we.

En al het andere: zijkanten ophogen met gaas en zeilen over de rest, dat moet dus nog.

Plan B (van R. is al een gepasseerd station).
Toen bedacht ik plan C: de tent die steeds als eerste omlazert verplaatsen naar achter de achterste tent. Daar zou hij meer beschut staan en dus beter bestand zijn tegen de wind.

R. heeft de tent nu afgebroken en het stukje perk verkleind tot 1 plant.
Een half uur later roept hij me. hij heeft plan F.
Eerst de twee tenten die nu nog staan afmaken met gaas enzo en dan eens kijken of ze stevig staan.
En dan wellicht later tzt party tent drie er nog achter zetten.
Wat ik vind.

Ik vind ok, doe maar.

R. zegt dat hij een plan heeft.

Maar de polder blijft mooi (positief denken, Jeanne, positief denken)