De NOS biedt sinds kort de mogelijkheid om stukjes NOS-journaal (helaas niet ‘zomaar’ stukjes Jeroen Tjepkema, het moeten reportages zijn) op je weblog te zetten.
Dit bv.

R. en ik waren naar Castor en Pollux.
Dat is een de hemel ingeprezen opera.
Beetje Händel-achtig.

Over een tweeling die meer met elkaar heeft dan met de vrouw van hun dromen (=dezelfde).
Zodat ze op het laatst met dank aan pappie Zeus het hemellichaam Tweelingen mogen worden.
O ja – sorry verliefde dame, tis niet anders en je kunt niet alles hebben.

Volgens de recensies was het een mooi uitgevoerde productie.
Mooi beeld, mooie kleren, mooie (moderne) balletten.
Dat was waar.
Alleen verveelden we ons al snel. En vonden we de balletten toen het nieuwtje er af was ook niet meer zo mooi.

Niet weggegaan in de pauze (zegt voor mij al heel wat) omdat ik dacht dat het nog wat kon worden. Maar wat het vooral werd: veel in het donker op het horloge turen of het al bijna voorbij was.

Het eten was wel gezellig.

Nog 1x mail ophalen en dan: doos op tafel, database openen en boeken erin.
In de doos en in de database.

Mail ophalen levert 1 mail op die ik toch écht even moet beantwoorden en een andere die me wijst op een cd waarover ik het gisteren had. Dat ik dat zo’n mooie plaat vind maar dat ik er nooit de cd van heb kunnen vinden. Zodat eigenlijk mijn LP op cd moet worden gezet maar ik ken niemand die dat kán.
Als ik die mail eerder had geopend dan de ándere had ik de ándere niet eens beantwoord. In elk geval niet per direct.

Want mijn hart bonkt opgewonden en já, daar is m’n plaat en je kunt er stukjes beluisteren en er zijn nog maar 3 cd’s ‘on stock’ (althans, dat staat er) en de prijs staat alleen in ponden maar ik wil niet eens nadenken over wat hij kost. Ik móet hem hebben!

Hier staat-ie. Het gaat om Red and Blue met Vanessa Redgrave.
En ik wou schrijven: luister eens hoe móói.
Maar volgens mij werkt dit niet zo. En moet je erbij denken dat je een 19-jarige student bent in Amsterdam, je de plaat in een tweedehands winkel vindt, op goed geluk koopt omdat je dweept met de actrice en je dan jaren onderdompelt in de melancholie (“o yes I know – my life is over…”).

Het moest er maar eens van komen en er was niks leuks op de andere zenders dus gisteren keek ik voor het eerst naar Boer zoekt vrouw.

De boerin vond ik erg aardig. Zij mag kiezen uit twee mooie jongens waar geen stom woord uit komt want praten vinden ze maar niks. Ik hoop dat ze verstandig is en zegt ‘lamaarzitten – dan (voorlopig) maar géén man’.

De mannenboeren en de vrouwen die zo graag een boer willen spraken me niet aan. Maar, dacht ik, straks wordt het spannend want dan worden er mensen afgewezen. Dat had ik in de krant gelezen. Maar blijkbaar is dat niet elke week het geval want het kabbelde lustig door en er gebeurde niks.

Boer zoekt vrouw viel mij dus erg tegen. En tis niet omdat ik een eng snobje ben. Van America’s next top model kan ik erg genieten. En vroeger Idols en de allereerste Big Brother vond ik ook leuk.

Hier springt alleen geen vonkje.

Ook jarig (en allebei veertigennogwat) Linda en Karin.

Geen Ally McBeal meer dus kijk ik Law & Order ook al zag ik die aflevering al zeker 5x eerder.

Dan naar DWDD met Marc-Marie die voor de verandering niks te zeggen heeft en dus(?) op kjoet gaat – wat verboden zou moeten worden maar helaas.

Dione de Graaff is er ook en Joost Zwagerman die ik steeds leuker begin te vinden.
Verder Jeroen Pauw en ik heb een giga vooroordeel tegen hem en soms denk ik: hij praat=valt mee, maar dan trekt hij de muur weer op.

Wel moet ik toegeven: voor een man van tegen de 50 oogt hij zeer smakelijk.
Maar zeer goed mogelijk dat er een hoop aan het fraaie smoeltje is verbouwd/gelift/gebotoxt.

Want erg veel uitdrukking zit er niet in en dat kán karakter zijn maar je weet-ut-niet.

De laatste afleveringen van Ally McBeal waren – ik kan het niet helpen – niet zo mooi als die ervóór.
Maar dan, vanavond, opeens en voor mij onverwacht: de laatste.

Tranen huil ik.
Omdat het stopt en om Ally’s afscheid van iedereen en het goed bedoelde of goed gefakete ‘we’ll keep in touch’ waar ik zelf slechte ervaringen mee heb.

Candy Dulfer.

Ik zag haar wel eens in een programma en vond dat ze best slim (mee) praatte. Maar ik zag/hoorde haar ook wel eens en dacht: wat een stom stemmetje.

Wat ik dan niet durfde te zeggen omdat je een hoop mediamannen en – vrouwen kunt katten maar Candy Dulfer is erkend leuk.

Vanavond zie ik haar weer eens in DWDD. En ben niet onder de indruk. En denk: waarom doet het stemmetje ‘kijk mij eens kwoet 17 zijn’.

Omdat Candy=snoepje?

We gaan stappen met Astrid Kersseboom. Dat lijkt me duidelijk.
En Astrid is ook mijn eerste keus dus dat treft.
Marjon de Hond mag ook mee. Vind ik prima.
Iemand die als kind haar cavia uitliet in een kinderwagentje – daar kun je leuk mee kletsen.

Op verre afstand zie ik Sacha de Boer die ik ervaar als mannenmeisje.
Aan de andere kant: ze heeft érg mooie foto’s gemaakt van Rik van de Westelaken en z’n vriend en goeie kans dat ze niet zo’n ice queen is als ik denk.
Vooruit dan maar: ga je mee stappen, Sacha?

Zien we zielig in de schaduw staan: Jeanet Schuurman, Aldith Hunkar en Noraly Beyer.
Met Noraly en Aldith (kennelijk forever uitgebrand) heb ik helemaal niks.
Jeanet lijkt me aardig. Ze loenst ook zo leuk.

Zodat ik op pad ga met Astrid en Marjon en Sacha en Jeanet.
Virtueel natuurlijk. Alles ‘virtueel’.
Virtueel is mijn middelste naam.

Joran van der Sloot die na Pauw & Witteman Peter R. de Vries een glas rode wijn in zijn gezicht gooit:

Dat lijkt me duidelijk.

Al die leuke, volwassen, intelligente bezoekers van dit weblog (incl. ikzelf) zouden het liefst het glas heffen met Philip Freriks. Of met Rik van de Westelaken. Of met beide.

Jeroen Overbeek vinden we ook wel leuk, Herman van der Zandt iets minder. Wat minder aan Herman ligt dan aan de bezoekers, denk ik, die – een enkele uitzondering daargelaten 😉 – niet zoveel hebben met ‘lauw’.

Jeroen Tjepkema hoeven we niet. Iemand mailde me privé dat ze vermoedde dat dat was omdat hij op tv wat saai overkomt.

Zelf denk ik dat hij het minst ’toegankelijk’ lijkt van alle mannelijke presentatoren.

Nu eens kijken met welke vrouwelijke presentator we iets leuks zouden willen doen.

(laten zien).

“De autocue voorlezen kan iedereen” – leuk tegenover je collega’s.

De poll staat er pas kort en er is 47 x gestemd (waarvan 4x door mezelf).

Het slaat nergens op en is volstrekt willekeurig maar toch valt iets op.

Het liefst gaan we op stap met Rik van de Westelaken. Maar ook graag met Philip Freriks (ik verdeelde mijn vier stemmen over beide anchors) en met Jeroen Overbeek.

Dat Herman van der Zandt wat achterblijft verklaar ik uit dat ik geen uitgesproken Herman-fan ben en dat wél Herman-fans hier daarom wellicht (ik gok maar wat) niet snel komen.

Echt opmerkelijk is dat vrijwel *niemand* een biertje of glas wijn wil drinken met Jeroen Tjepkema. Wie een idee heeft hoe dat komt, mag het zeggen.

We’ll all have a date with our maker someday, but Amy Winehouse just can’t seem to wait. She can write and sing a beautiful tune, but for some reason Amy has landed in a self-destruction derby. It is even rumoured that Amy and Pete are keeping the Colombian economy going. She simply looks like a cat’s asshole before it’s been dewormed. Amy is on her way out and as the world is profiting from this decline we thought it only fair that you should profit from it too. Guess her final breath and be crowned Mr. Or Mrs. Death. Winner will be rewarded with a iPod Touch.

(bron)

Op Fanlog staat een lijstje van 17 platen van dit jaar. Een deel komt uit de top tien die het Radio 1 Journaal het meest draaide. Fanlogger Harrie voegde een paar favorieten toe en ik ook.
Dit is nog een plaat die ik voordroeg

Op Fanlog staat een lijstje van 17 platen van dit jaar. Een deel komt uit de top tien die het Radio 1 Journaal het meest draaide. Fanlogger Harrie voegde een paar favorieten toe en ik ook.
Dit is nog een plaat die ik voordroeg