Kip An is niet voor 1 gat te vangen.
Ik til haar om zeven uur van haar nest, maak de deur pas om half zeven ’s avonds weer open.
Ze sjouwt zo’n beetje rond. Ze eet. Ze drinkt. Ze poept. Ze zandbaddert.
Bernadette doet mee.
Dan bedenkt ze iets nieuws.
Ze kan dan niet in haar leghok (op niets!) zitten broeden, ze kan wel in trance op een tak zitten.
Oemmmmm.
Ik duw haar een aantal keren van haar tak, ik leg een stuk gaas op de tak.
An gaat rondscharrelen, ietsje.
Maar ze houdt het hok in de gaten. Zodra ik dat dadelijk opendoe, zal ze komen aanhollen, de veren wijd zetten, het kloek-kloek-geluid maken en toegewijd in het leghok broeden op niks.
Woensdagochtend vlieg ik weg.
Ik heb met Roelof afgesproken dat hij dan zal doen wat Inge in een commentje suggereert.
An in een lege caviakooi zetten op water en brood (dat brood moet je niet letterlijk nemen).
Mmmm toch niet een haantje erbij? Of ‘eventjes’? Kuikentjes zijn zo leuk. *nadenkend* misschien toch niet, want ik herinner me dat ik ooit werkelijk aleen maar haantjes had in de broedsels. Dat was ook niet handig. Nee toch maar niet dan.
Hoop dat ze snel broeds af is en ik wens jou alvast een héle goeie reis!
@Mariette: ik vind hanen geweldig.
En kuikentjes ook.
Maar mijn ervaring is ook dat de meeste daarvan haantjes zijn en die moeten dan afgemaakt.
Wat extra pijnlijk is als je ze kent vanaf ei.
Volhouden dus maar… (ik – niet An).
Sluit me bij Mariette aan: goede reis en behouden thuiskomst!