Broeds

Ik word er altijd ellendig van wanneer een kip broeds is.
Dat toegewijde blik op oneindig zitten op eieren van een ander en dan op niks (omdat ik die eieren weghaal).
Zo zinloos en zo pijnlijk en ellendig.

Norma begon met broeden eind vorige week.
1x kroop ze van haar ‘nest’ en dat was écht kruipen want ze trok met haar ene pootje. Ik dacht: kramp? of iets ergers? en in gedachten zat ik al met haar bij de dierenarts.

Deze zondag en maandag (grotendeels) was ik er niet.
Gisteren ‘raapte’ ik weer een ei en Norma ging met haar vriendinnen naar de achtertuin voor een zandbad maar vanochtend: broeden.
Zodat ik wéér een ei wegnam (van Lucia die daar blijft leggen).

Ik probeerde Norma te verleiden met lekker graan en later met garnalen.
Ze at een enkele garnaal.
Toen tilde ik haar van het nest en zette haar in de tuin en sloot het hok af.

Norma wou vooral drinken. Niet eten.
En kreeg toen een paniekaanval omdat ze niet terug kon naar waar zij dacht dat haar kids-to-be waren.
Ik liet haar nog een uur lijden en deed toen de deur weer open.

Morgen haal ik haar van het nest zodra Lucia haar ei daar heeft gelegd.
Het is hard maar jezelf dood broeden is harder.