Broeds

Zaterdag bij Inge zie (en hoor!) ik al haar hanen en ik vind hanen zó leuk en lief en bijzonder en geweldige persoonlijkheidjes.
De reden dat ik geen hanen heb is niet dat de buren klagen over de herrie – dat maak je elders wel mee.
De reden is dat hanen met hennen leiden tot broeden en kuikentjes waarvan de meeste altijd hanen zijn en dan moeten die dood en daar kan ik niet tegen.

De Wyandottes worden niet broeds, zei Inge zaterdag.
Mm, dacht ik.

Sinds gisteren is Wyandotte Anne broeds.
Ze legde gistermiddag een ei en bleef er op zitten.
Vanochtend pakte ik haar ei af en daarna tilde ik haar zeker vijf, zes keer van het lege nest waar ze telkens op terugkeert.

Net keek ik even.
Anne zit opnieuw in het leghok. Op niks. Maar wel: broeds.

Met Thomas en Bella Donna gaat het overigens prima, mailde Inge me.
Wat maar goed is ook, want ik mis ze ontzettend en wil ze gauw terug.