Thomas is herstellend.
Het gaat eigenlijk ‘best goed’ – alleen moet hij nog een aantal dagen gekoesterd worden. En medicijnen toegediend krijgen. Pijnstillers (hoewel dat hopelijk niet lang meer) en iets om zijn darmen aan de gang te krijgen/houden.
Zodat ik met die medicijnen en zakjes dwangvoer (voor het geval Thomas niet zelf blijft eten) en een zak van het eigen konijnenvoer en een zak van het eigen cavenvoer (omdat hij dat vaak mee-eet) én zijn vriendin Bella Donna van de dierenarts naar Inge in Bennebroek rijd.
Wanneer ik aanbel komt een grote herder me aan-blaffen.
“Ze doet geen kwaad” zegt Inge die er achteraan loopt. En omdat ik kwijt ben hoe de hond heet (Tessa?) en dat het een vrouw is ben ik even onzeker of ‘ze’ aan mij is gericht (over de hond) of aan de hond (over mij).
Het blijkt gericht aan ons beiden.
Inge maakt een ziekenboeg klaar voor Thomas en Bella Donna.
Bella Donna vindt het wel interessant, inspecteert haar nieuwe (tijdelijke) verblijf, doet wel een paar keer de tam-tam maar zit al snel te eten.
Inge en ik kijken Thomas het hooi en de wortel in het mondje, maar die is duidelijk meer onder de indruk.
Foto’s van Tessa (aangenomen dat ze echt zo heet, anders corrigeert Inge me wel) achter het hek en fraai poserend.
En van Thomas en Bella Donna glurend over de rand van het ziekenhuisbed.
“Ik kom jullie gauw weer halen,” zeg ik. En als alles goed gaat is dat donderdag.
Maar ja, het zijn konijnen, hè. Ze doen dus of ze me niet verstaan.
(foto’s kunnen groter door erop te klikken)
fijn dat het beter lijkt te gaan. wat een grote hond 🙂 hahaha ik ben laatst aangevallen door een duitse herder tijdens het lopen.. niet fijn en dan krijg ik dus weer van die ‘label plak’ neigingen en ga bij idere DH een straatje om. was deze wel lief?
Tess (de a gebruiken wij allang niet meer) is héél erg lief!
Behalve wanneer ik alleen thuis ben en er vreemde mannen aan de deur komen.
Ik heb Thomas al een paar keer etend betrapt!
@Inge: goed nieuws dat Thomas zelf eet!
Dat dwangvoeren is altijd zo’n gedoe voor de mens en ook erg stressvol voor het konijn.
Nu de keutels nog mooi rond en groot en hij is weer helemaal het heertje.
(ik mis ze trouwens wel heel erg)
@Mariette: Tess was een schat.
Af en toe een blaf maar als Inge zei dat ze stil moest zijn, was ze dat ook.
Ze was gewoon nieuwsgierig volgens mij.
Klinkt goed! Op naar donderdag!
En qua Tess: prachtige hond, met die aandachtig-verlangende blik….
en die foto van die twee maakt dat je wil zien wat zij zien, leuk!