Carla is vandaag erg lang bang gebleven.
Geen wonder, nadat dat nare konijn Bella Donna haar in haar kontje had gebeten.
Gelukkig heeft R. de ren nu in tweeën gedeeld.
Tijdens dat delen bemoeide Bella D zich waar mogelijk met de werkzaamheden.
Nu is de rust hersteld.
En moet ik er weer (net als vorig jaar) aan denken dat ik éérst de konijnen achter voer en dán pas de cavia’s. Omdat mevrouw Donna anders zo driftig wordt.
Ik denk trouwens óók dat het hormonen zijn.
Zodat ze het niet kan helpen.
Maar: daar kopen die kleine belaagde caafjes dus helemaal *niks* voor.
Geef een reactie