Ik begon aan het overzicht van waar ik was vol van goede plannen en toen kwam er de klad in.
Zodat ik nu denk: moet ik het nou afmaken of niet?
Niet leidt tot een gevoel van onvolledigheid (en een gevoel van schuld) maar aan de andere kant: ik deed het voor *mij* en niet om anderen te amuseren – als het al zo zou werken.
Toch: kort.
Ik eindigde weer in Pioneertown en daarvóór was ik twee dagen in Whitewater in een prachtig ontworpen cabin van houten balken. Alleen: hij zou ‘verlaten’ liggen en hij lag direct aan de doorgaande weg naar de top van de berg.
Ook was ik in Kayenta waar ik al vele keren eerder was en waarvan ik had gedacht ‘nu is het mooi zat’ maar vanwege de raar geplande reis kwam het weer zo uit.
Kayenta is een mooi appartement met vanaf het dakterras een mooi uitzicht. Maar wat het eerst, een jaar of vier-vijf geleden, aan luxe had, is nu verdwenen.
Dus geen lekkere biscotti’s, geen flesjes water, geen keur aan verschillende ‘soda’s’. En ook geen uitleg van de televisie (altijd een lastig iets in Amerika). Alleen in de korte handleiding bij het huis: de tv werkt net als bij u thuis.
Duh.
1 dag was ik in Chloride als overbrugging tussen Kayenta en Blythe. Krakkemikkig (en vooral: koud) huisje. Wat maar voor een deel werd goed gemaakt door de reeën en konijntjes die regelmatig langs kwamen.
2x overbrugde ik in Blythe.
Prachthuis, erg comfortabel en niet duur (komt denk ik door de ligging, wat moet een mens nou langer dan 1 nacht in Blythe).
Ik was er eerder, ze hebben kalkoenen en kippen en een echtpaar geit en ik trof het want dat echtpaar was net bevallen van een baby geitje.
Als het zo uitkomt – kwa overbrugging – zal ik hier zeker weer eens langs gaan.
Die andere optrekjes laat ik verder links liggen.
Geef een reactie