Grenzen

Na mijn snelle succesvolle verkoop op marktplaats van begin deze week zet ik er nog wat cartridges op, een nieuwe interne HD en gisteren twee Tamagotchi’s.
Ik zet ze op ‘bieden vanaf 10 Euro’ en krijg een paar uur later al mail: hoeveel wil je voor allebei?
Ik: 25 Euro.
Prima, is de reactie. Wanneer schikt het dat ik ze kom halen want ik woon in Wormer.

Nu pleeg ik aan te bieden met alleen Verzenden als optie. Niet ‘Ophalen’ omdat ik niemand aan de deur wil.
Maar ik snáp het wel. Als je op een half uur afstand woont is € 6,75 verzendkosten overdreven.
Dus denk ik slim te zijn en mail: “Ik ga morgen toch een ritje maken, ik kom wel brengen.”
Ik stel voor: tussen tien en half elf.
Denkend: dat is aanbellen, 25 Euro aannemen, 2 Tamagotchi’s aanreiken en dag dan.

Nu gaat de koper raar doen.
De toon van de mailtjes verandert. Een soort sms-taal, soort hardop denken ook, amper te volgen, en (wat ik eruit peur): het zijn kadootjes voor zijn dochters dus wil ik bij de bieb parkeren en dan opbellen.
Okee. Reactie: dan moet hij een smoes verzinnen dus het kan een kwartiertje duren voor hij er is. Maar misschien kan het wel sneller want misschien slapen zijn dochters nog.

Ik schrijf dat ik geen kwartier ga wachten.
Dus waarom spreken we niet een vast tijdstip af bv half tien dan slapen de dochters misschien nog?
Ik wacht tot tegen half twaalf (geen reactie) en ga dan naar bed.

Vannacht ga ik malen.
Wat nou als ik daar om half tien met de auto bij de plaatselijke ‘bieb’ sta en die man komt niet.
Hoe lang wacht ik? En als ik dan opbel en hij zegt: ik kom eraan. En hij komt nog niet. Of pas om tien uur.
Ik ben hartstikke gek, weet ik intussen.
En die toon van die mails. Die was echt ‘raar’.

Ik reconstrueer hoe ik hierin ben beland.
Via ‘niet onredelijk dat hij geld wil besparen’ naar ‘ik wil niemand aan de deur’ en toen eerst een normale reactie maar dan die veranderende toon.
Dronken misschien?

Om vijf uur sta ik op. Ik wil weten hoe hij heeft gereageerd op ‘exact half tien’.
Denkend: als hij blijft zeuren over ‘kwartier wachten’ dan zie ik van de deal af.
Hij reageerde, lees ik: is goed, maar bel me wel even.
En een uur later (tegen 1 uur vannacht): laat maar zitten, mijn dochters willen Tamagotchi 5,5 en dit is 4,5.

Het ging dus niet door. Fijn.
Daarmee is de vraag hoe ik iemand zo over mijn grenzen heen kon laten gaan en waar ik ‘nee!’ had moeten roepen natuurlijk niet beantwoord.

(NB ik heb nu de info verwijderd waar ik woon – dacht dat dat verplicht was, maar dat blijkt niet zo te zijn)