Klantcontact

Ik bel PostNL over mijn boete.
Dat ik die echt wil betalen, dat ik ‘m al héb betaald maar dat ik toen nóg een keer overmaakte. Wat fout ging en – wat nu.

Aan de telefoon een jongeman die vraagt naar mijn klantnummer aangezien ik het zakelijke nummer heb gebeld (dat minder duur is dan dat voor de simpele consument).
Dat nummer heb ik niet bij de hand (o, wonder) en hij vraagt mijn adres en ik weet zeker dat ik ontmaskerd ga worden als helemáál geen zakelijke klant maar hij ziet staan: De Winkel van Jeanne.
Dan vraagt hij mijn achternaam en ik denk dat het is ter controle maar het is om me vanaf dat moment beleefd aan te spreken met “mevrouw Doomen”.

Ik mag, zegt hij, de kaart terugsturen en erop zetten dat ik heb overlegd en niet meer hoef te betalen.
Ik snap het niet. “U hébt toch al betaald,” zegt de jongeman. Jamaar, zeg ik, dat is niet aangekomen en …
Maar hij gelóóft me! Terwijl ik niet ben gaan briesen: jullie maken de post zoek en ik vertik het om nu wéér.

Sterker: hij dankt me tot 3x toe dat ik zo aardig ben geweest om ze te bellen en ik geloof zelfs dat hij me bedankt dat ik heb betaald.

Een goede ervaring met een log apparaat mag ook wel eens vermeld worden.