Vandaag over 100 dagen (zie vliegtuigje hiernaast) ben ik net geland in Atlanta en sta waarschijnlijk in die idioot lange rijen voor de douane met mijn gloednieuwe paspoort dat ik nog moet aanvragen aangezien het oude is verlopen.
Ik vlieg op 11 september. En dat is ‘stoer’ zei me laatst iemand maar als ik eerlijk ben: toen ik de reis boekte realiseerde ik me dat niet eens. Wat eigenlijk heel raar is omdat ik op dé 11 september in Amerika was en toen een week lang geen contact kon krijgen met ‘thuis’ en de jaren erna was ik ook daar en werd het telkens herdacht.
Ik denk ook dat de kans dat het vliegtuig ploft of in een toren vliegt deze 11 september niet groter is dan op 4 juni.
Alleen zijn de veiligheidscontroles mogelijk strenger = tijdrovender.
Wat stinkvervelend is.
En als ik dát eerder had bedacht had ik misschien wel een dag later gereisd.
Ik denk ook nooit aan datums, want op elke datum is wel wat.
Maar ja, dat veiligheidsgedoe is altijd erg strak, denk ik.
komt tijd, komt zorg. 🙂
he! lekker weer aftellen naar de nieuwe reis. en die datum…. tsja