Ik droom dat ik de slaapkamerdeur niet goed heb dichtgeduwd en alle katten liggen op bed.
In mijn droom schiet ik in de paniek: want ze moeten *buiten* blijven!
Overdag is ‘normaal’.
Alleen komt Sammie weer geen aai halen.
Wel zeurt hij om extra eten.
Met Guus gaat hij goed om (op de foto: op het overloopje boven).
Guus zelf ligt bijna de hele dag op mijn bureau. En anders op die rode handdoek.
Ik denk: ik moet hem dat vergif in z’n nek duwen voor oa de wormen die hij heeft.
Maar dan ontneem ik hem al zijn zekerheden.
Met Eebje heb ik geen enkel contact meer.
Die ligt op de bank en eet en slaapt.
Ik ervaar mijn eigen nachten als lang en erg eenzaam.
Heb met je te doen..
Weet niet of ik er goed aan doe maar plaats hem toch: http://midasdekkers.nl/index.php?id=428
Volhouden maar.
Lang en eenzaam is voor nu even beter dan bang en niet zo eenzaam…
Citaat uit het interview met Midas Dekkers (mooi):
– Met een poes of cavia heb je toch een heel andere relatie dan met een kind.
‘Er is niet een andere liefde voor kinderen dan voor poezen. Er worden dezelfde dingen in het lichaam aangesproken. Je ziet ook dezelfde reactie. Zou je een filmpje maken van een moeder die haar kind liefheeft en een moeder die met een poesje aan het knuffelen is, dan zie je dezelfde uiterlijke verschijnselen. Er zitten naar mijn smaak meer overeenkomsten in dan een mens toe wil geven. Vergelijk het met hoe we vroeger dachten dat mens en dier oneindig uit elkaar lagen. Nu begrijpen we dat het een gradueel iets. In het openbaar houden mensen zich nog wel in, maar als je mensen echt privé bezig ziet met hun kinderen en hun huisdieren… Menig hond wordt meer geaaid dan menig man in het land. Veel mannen ontsteken in jaloezie als ze hun vrouw met de hond aan de gang zien. Mijn stelling is dat er maar één soort liefde bestaat.’