De slaapkamerdeur blijft hermetisch gesloten.
Guus vindt dat erg. Heel erg. Hij wil mee. Hij ligt er achter wanneer ik er weer uitkom. Hij begroet me dan alsof ik weken ben weg geweest.
Eebje snapt het niet en heeft de bank als nieuwe vertoef/slaapplaats. En onder de verwarming in de keuken. Just in case ik rosbief verdeel.
Sammie heeft vannacht en ook vanmiddag (uitgeputte power nap) aan de deur staan krabben en ook staan loeien maar niet lang.
Onze verhouding is uitermate koel.
Eten is welkom. Daar wil hij ook om zeuren. Verder kan ik wat hem betreft de boom in, door de plee getrokken of wat ook de kattenekwivalenten daarvan zijn.
Globaal: hij negeert me.
Dat is goed, mailt buurvrouw L. Want dan reageert hij dus op je.
Zo had ik het nog niet bekeken.
Interessant.
Zelf weet ik nog niet goed hoe mijn houding te bepalen.
Guus is lief en zoekt me en laat zich beminnen (Guus is mijn Grote Liefde).
Eebje lijkt zich totaal af te keren nu op het bed tegen mijn hoofd liggen geen optie meer is.
Sammie doet zoals ik beschreef.
En soms negeer ik terug.
En soms praat ik toch tegen hem (kan het niet laten).
Wat ik niet meer doe: rosbief op een schoteltje aanreiken wanneer hij het vertikt die zelf te komen halen.
Ik wil (tbv het hoger doel) zijn bediende niet meer zijn.
Mijn angst: hij houdt nu helemaal op met van me houden.
Voor dat laatste hoef je volgens mij echt niet bang te zijn!
Zijn reactie is logisch voor een kat. En ik ben het met je buurvrouw eens: het is positief. 🙂 Hij beseft dat niet hÃj de baas is, maar dat jÃj dat bent. Dat kwetst zijn ego en hij moet nu een nieuwe plaats in de ‘groep’ gaan bepalen.
Ik lees allemaal veelbelovende dingen. Dat hij zo snel al beseft dat jij bepaalt wat er gebeurt, lijkt er op te wijzen dat het waanidee dat hÃj de baas is nog niet zo heel vast in zijn hoofd verankerd zat. Dat hij komt zeuren om eten betekent dat hij jou inderdaad als ‘hoofd’ van de groep ziet. En dat je ’t hem niet gaat bréngen als hij niet spontaan komt, is prima! Met zulke signalen bevestig je het bij hem doordringende besef dat de verhoudingen (weer) zijn zoals ze horen.
Met mijn ervaringen hier (nee geen katten) zou ik zeggen “Hij pubert”.
En jijzelf? Ik bedoel: ik zou erg lastig in slaap vallen als ik niet ingeklemd tussen Lola en Lara lig.
Klinkt me goed in de oren, hoe moeilijk het ook zal zijn.
@ Sandra: het slaapt ‘eenzaam’.