Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

Interview – geplaatst

Ik bedenk vragen, ik stel vragen, ik krijg antwoorden.
In dit geval: ik mail wat heen en weer.
En dan schrijf ik en zelf vind ik het een mooi verhaal en mijn geénterviewde zegt (zuinigjes) "ik heb het allemaal gezegd". Wat jammer is want ´whoa – te gek stuk!´ is altijd leuker.
Vandaag wordt het interview geplaatst en ik wacht in spanning op reacties maar er komt alleen iets van enkele aardige mensen die altijd ´leuk, hoor´ zeggen dus die reacties vertrouw ik niet.
Zodat ik mezelf maar weer eens in de ziejewel-het-was-dus-niets-vuilnisbak werp.

En, bedenk ik, ik begin er niet meer aan. Interviewen.
Eerst al die stress en dan geen beloning.
En ik héb het niet eens over een financiële beloning want daar doe ik bij journalistiek werk allang niet meer aan.
Ik heb het alleen over de aai over de bol en zelfs die blijft uit.

Interview

Mijn interview met Joris van de Kerkhof, waarover ik hier zo gezellig heb zitten zenuwen, staat op het Fanlog.

Dit is ‘m trouwens (en z’n bijnaam is Bourgondische chiller)

Joris-van-der-Kerkhof---NL-.jpg

Log aanbieding magneetjes

sterren.JPG

Twee erg mooie magneetjes.
De wat glimmende ´schilderijtjes´ zijn geplakt op zwart geschilderd hout.
Het zijn verbeeldingen van sterrenbeelden.
Links Aquarius, rechts Libra.

Afm. 4,3 x 5,5 cm.

Per stuk  € 3,25 incl. verzendkosten.
Samen  € 5,75 incl. verzendkosten.

Nieuw – en van elk heb ik maar een exemplaar.
En als er morgen niet geboden is stop ik ze denk ik weer terug in de doos.

Mieke van der Weij

"Het wordt er niet gezelliger op voor onze jongens," verzucht Mieke van der Weij na een kwartier lang ellende te hebben aangehoord over Irak dat afkoerst op een burgeroorlog.
En au! denk ik om deze stupide blunder.
Maar galant pakt deskundige Robert Soeterik het op en zegt dat ‘onze jongens’ er al geruime tijd niet meer zitten maar dat áls ze er nog wel hadden gezeten het nu inderdaad heel vervelend was geweest.

Kan dat stomme mens nu werkelijk overal mee wég komen?

Droom

Ik ben op mijn (in de droom) vertrouwde vakantieplek.
Ik slaap daar op een zaal in een tweepersoonsbed. Anderen slapen in eenpersoonsbedden.

Een ouder echtpaar komt de zaal op en vestigt zich op mijn bed.
Wat krijgen we nou?
Ik zeg dat het *mijn* bed is maar dat vinden zij oneerlijk want ik ben maar 1 persoon.
Maar, zeg ik, ik betáál ervoor.
Hebben ze niets mee te maken, vinden ze.

Op dat moment komen mijn (daar gevonden) vriendinnen naar me toe en zeggen, dat ze het met die mensen eens zijn en ik zie in hun ogen een ´net goed´.
Ok, zeg ik. Dan kies ik voortaan een andere vakantieplek.
En ik verlaat het hotel best opgewekt.

Balkenende maant bewindslieden tot voorzichtigheid

Premier Balkenende heeft zijn ministersploeg vrijdag tot voorzichtigheid gemaand bij het voeren van campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen. Aanleiding voor zijn advies aan de bewindslieden was de uitglijder die minister Zalm van Financiën afgelopen zondag maakte door op te roepen tot het niet betalen van onroerendezaakbelasting.
Volgens Balkenende is er tijdens het kabinetsberaad niet meer inhoudelijk gesproken over de affaire. Zelf had hij afgelopen maandag met Zalm over zijn optreden gesproken. Voor het kabinet was de kous af nadat Zalm snel duidelijk maakte dat hij verkeerd zat.

(Bron)

Tandarts

Vanmiddag om kwart voor vier staat de afspraak met de tandarts.
Om tien voor twaalf belt zijn assistente. ´Hij is ziek!´ schiet door me heen. En: ´Hoi!´
Maar hij vraagt juist of ik *nu* kan komen. Dus kom ik *nu*.
En ik krijg een verdoving en nog een en nog een en dan trekt hij een tand en dan is het een bloedbad en dan worden de kronen geplaatst en dan houdt hij me een spiegel voor ("zal ik hem maar vasthouden?" "ja") terwijl ik nog lig.
En de bedoeling is dat ik "prachtig" zeg en ik moet "maar even niet op het bloed letten".

Dan gaat hij nog wat prutsen aan randjes en ik voel me beroerd en mijn bovenlip is dik en verdoofd en de pijn begint ook alweer door te komen.
In totaal bijna tweeduizend Euro lichter (nee – geen verzekering) moet ik nu blij zijn omdat ik verfraaid ben kwa gebit.
Misschien morgen.
Als de pijn en de rare huilerigheid wat gezakt zijn.

Kippennieuws

Wie wil weten waar ze aan toe is (kwa kipjes) luistere naar het Radio 1 Journaal.
(of leest er over op het Fanlog)

Maar daar hoorde ik dus vanochtend dat de kipjesniet over vijf weken alweer buiten mogen – wat Veerman ons woensdag nog had beloofd.
Dat zal wel negen-tien weken worden, vertelt een man van de Pluimvee-organisatie.
Als alles meezit.

Zodat ik Hillary & co nu helemáál niet meer onder ogen durf te komen.

Somber

De laatste maand ruil ik platen met iemand die net als ik van ´sombere oude mannen´ houd waarbij ´oud´ een pre maar geen must is.
Zo werden we het bv eens over James Blunt en de nieuwe cd van Neil Diamond.

Vanavond.
Ik ga naar boven voor het laatste kleine uur voor naar bed wegens morgen om half zes weer op voor Menno Reemeijer of Marcel Oosten.
En ik denk: Richard Harris.
MacArthur’s Park.

Cd ´A Tramp Shining´ in de player.
Hij is uit 1968 zoek ik op bij google (want ik kan de kleine letters op het doosje niet lezen).
En ik weet weer hoe ik erom moest jánken, om dat nummer. Toen ik 17-18 was.

De hele cd bouwt op naar MacArthur’s Park waar ´someone left the cake out in the rain and I don´t think that I can take it ’cause it took so long to bake it and I’ll never have that recipe again ´.
Prachtig.
Maar misschien alleen als je er voor het eerst bij zwijmelde en weende toen je 17 was.
Dus maar niet aanbieden aan mijn sombere-oude-mannen-ruilvriend.