Op bed geplast

R. belt me.
Hij is geschrokken van mijn berichtje over Sammie.
Ik bagatelliseer. Ik zeg dat ik de katten vannacht niet uit de slaapkamer ga sluiten.
Hij is daar niet blij mee.
Ik wandel met de telefoon de slaapkamer in.
Iemand heeft daar vol op bed geplast.
Wie-o-wie.

Een dik uur geleden deelde ik beneden rosbief uit en zag ik Eebje richting schuur (kattenbakken) gaan. Het is dus onwaarschijnlijk dat die omdat ze de bak niet haalde op bed haar plas heeft laten lopen.

Sammie dan? Maar vlaggen (wat hij binnen in elk geval nooit doet) is 1 ding, een deel van het bed compleet onder pissen is echt iets anders.

De enige die het niet kan zijn is Guus: die ligt al uren op Guus-z’n-stoel.

Ik haal de vieze natte spullen van het bed. Eeb blijft bodemloos slapen.
Sammie doet verstoord (niet op de foto, deze is er net vóór gemaakt).

Ik blijf achter in verwarring want als het Sammie is uit pure nijd: wat is er dan met hem aan de hand en – wat moet ik nu verder.
En als het Eebje is die haar plas niet meer kan ophouden en letterlijk haar eigen nest bevuilt – is dat misschien niet nog veel erger.

“Gelukkig is het warm weer en kan ik onder een laken slapen” zeg ik tegen R.
Die volgens mij nogal veelbetekenend zwijgt.