Morgen om tien voor twee verwacht de dierenarts Sammie-in-een-mandje.
De assistente aan wie ik vertelde wat hij doet reageerde alleen met ‘wat merkwaardig, wat merkwaardig!’ zodat ik steeds banger werd dat dit plotse aanvallen hartstikke uitzonderlijk is en dús niet te genezen. Liever had ik ‘dat gebeurt vaker, dat is meestal niet ernstig nl…. of….’ gehoord.
Morgen om half 1 haal ik R. van de bus. Het luikje naar buiten heb ik dan al dichtgedaan. Dan vangen we de kleine man. Waarna de dokter hem inspecteert en met röntgen een érg kleine tumor vaststelt. We spreken af dat Sammie de nacht dáár blijft zodat hij nuchter de volgende ochtend geopereerd kan worden. Ik haal hem dan eind van de ochtend op vrijdag op, ga hem naar hartelust vertroetelen en heb een paar dagen later mijn lieve knuffelige mini-man weer terug.
Dat wenst vast iedereen me toe die het méént wanneer ze me Warme Wensen stuurt. En wie iets anders wenst heeft al dan niet stiekem de pest aan me en als haar (m/v) scenario zich voltrekt verpest ze zo haar eigen karma want what goes around comes around.
Duim en sterkte!
Veel sterkte!! Heeft hij trouwens wel eens R aangevallen als hij oppaste?
Het hóeft niet eens een kleine tumor te zijn. Als-ie pijn in z’n buik heeft door een onschuldige bacterie en die rare aanvallen het gevolg zijn van ‘niet met de pijn kunnen omgaan’ lijkt me dat ook een heel aanvaardbaar scenario.
Hoe dan ook: sterkte morgen en ik duim voor een snelle en adequate oplossing, waarna Sammie en jij nog láng en gelukkig samenleven!
@ Yvonne B: nee, maar mij ook niet tot recent.
Maar iha kan ik me voorstellen dat hij meer respect heeft voor R.
ik hoop met je mee dat het iets lichamelijks is. En dat dat door middel van medicatie kan genezen.
Ik ben zeer benieuwd Jeanne,ik hoop dat het iets onschuldigs is.
Ik ga morgen heel erg voor jullie duimen en hoop dat het iets heel erg simpels is wat met een pilletje opgelost kan worden….Heel veel sterkte Jeanne