Dit weekend was er een boeiende fittie tussen Jean-Pierre Geelen van de Volkskrant en Jurgen van den Berg van het Radio 1 Journaal.
Om het vervolg te horen zette ik de wekker op tien voor zes.
Omdat ik wou horen of Jurgen van den Berg er in de uitzending op zou terugkomen én of er iets in de aanpak was veranderd.
Ik had buiten Sammie gerekend.
Hij was de hele nacht aan het spoken.
Kwam in mijn armen liggen, spinnen, draaien – en na tien minuten weer weg.
Om later terug te komen en dit te herhalen.
Bovendien: niesbuien.
Véél niesbuien.
Daarover maakte ik me sowieso al zorgen maar nadat ik er gisteren op was gaan googlen (*nooit* doen, dat googlen als je je zorgen maakt over iets dat eigenlijk álles kan zijn).
Google leverde op: tumor in de neus.
Wat ze heel plastisch beschreven (op die site).
Zodat ik nu bij elke niesbui denk: hij valt dadelijk dood neer of erger – de dierenarts moet hem afmaken.
Om tien voor zes nog voor de wekker zélf ging die al uitgedrukt.
Ach, je weet natuurlijk dat het een aflopende zaak is. Maar zolang hij nog spint en graag bij je komt nog even genieten van zijn lieve gezelschap. Misschien beter dierenarts bellen om te vragen wat je moet denken van al die niesbuien? Google is eng als je zoekt op ziektes 🙁
Ik denk dat de dierenarts er zonder onderzoek niets van kan zeggen en we gaan *niet* naar de dierenarts tenzij het echt nodig is.
Vannacht trouwens niet geniest.
It comes and it goes.