Vannacht, ik word wakker. Ik lig op mijn rug, Sammie zit op mijn buik en kijkt me aan.
Ik aai hem. Hij gaat nu gestrekt op me liggen.
Dilemma.
Want het is liefdevol bedoeld (denk ik) maar zo kan ik niet slapen.
Voorzichtig maak ik me los.
De rest van de nacht slaap ik (te) licht.
Ook omdat ik iets heb om over te piekeren. Iets anders dan of Sammie me zal aanvliegen bedoel ik.
1x voel ik een kras over mijn wang. Het is Eebje maar die nóg dichter tegen mijn hoofd wil liggen en hoopt dat plekje zo te bereiken.
Aan het voeteneind liggen Guus en Sammie. Samen maar niet tegen elkaar.
Ik probeer ze niet aan te raken/storen.
Alles gaat goed. Tot half zes wanneer ze onder het bed gaan vechten.
Eigenlijk was het best een fijne nacht.
Op dat piekeren na.
Het klinkt alsof jullie weer een stukje verder zijn, ik hoop alleen dat je het piekeren ook kwijt raakt want wakker liggen van piekeren is niet fijn….