Nacht

Je hoort wel eens over ‘een nacht die je normaal alleen in films ziet’.
Vannacht was een ander soort nacht.
Loki was niet thuis.

Al geruime tijd wil Loki dat ik de voordeur voor hem open doe om hem naar buiten te laten – en ook weer naar binnen. Dat ‘naar buiten’ maakt hij me duidelijk door voor de deur naar het halletje te gaan zitten en óf die deur te fixeren óf over zijn schouder mij aan te staren.
Dan zou ik ‘je bekijkt het maar’ kunnen denken maar dat had ik dan eerder moeten doen; nu is hij eraan gewend dat het zo gaat.

Loki kán trouwens wel zelf naar buiten.
Via het luikje in de schuurdeur en dan (moeizaam) klimmend over het tuinhek.

‘Terug’ doet hij soms door aan de overkant van de straat naar het huis (= mij) te staren totdat ik de deur open doe.
Maar meestal ligt hij onder de struik rechts van de voordeur.
Wanneer ik de deur open doe en zijn naam zeg, aarzelt hij een tijdje en dán komt hij binnen.

Niet vannacht.
Zodat ik elk uur bij de voordeur stond te wachten en hopen maar geen kattenbeest.
Tot ik om zes uur het nog eens wou gaan proberen en op het overloopje Loki tegen het lijf liep. Hij kán het dus wel, zelf binnenkomen.
Sterker: sinds een maand is er een installatie aangelegd waarlangs Loki (relatief) makkelijk in de tuin zou kunnen komen.

Heeft hij vannacht daarvan gebruik gemaakt? geen idee.
In elk geval glipte hij net weer naar binnen door de voordeur toen ik die even open had.