Gisteren tussen de middag is Loki gebracht met zijn krabtoren en zijn mand en zijn speeltjes.
Loki vond het huis erg interessant tót Lyda weg ging – toen raakte hij in de stress en wou ontsnappen.
Later trok hij ietsje bij en kon ik af en toe met hem knuffelen.
Vannacht verborg hij zich onder het bed en wou daar niet meer onder vandaan.
Dús hem verleid met lekkere hapjes en eerst deed hij alleen zijn kopje onder het bed uit maar toen kwam het hele lijf.
En sprong hij op bed.
Nu zit hij nog af en toe onder het bed maar wanneer ik de slaapkamer in kom en zachtjes tegen hem praat komt hij er onderuit en dan is het weer even troetelen en daarna inspecteert hij de bovenverdieping.
Toen K.de K. overleden was heb ik na twee maanden toch weer 2 nieuwe katten in huis gehaald, ik vond het niet meer leuk zonder en deze twee moesten i.v.m. allergie weg. De ene kat,zwart met wit en 6,5 kg. is het gelukt op de een of andere manier te ontsnappen de eerste nacht, is 4 dagen weg geweest en gelukkig toch weer zelf terug gekomen. In het begin moest ik erg aan haar wennen, en zij aan mij, nu is het de liefste knuffel van de twee, ligt het liefst op mijn kussen, met haar kop tegen mijn voorhoofd. De andere dame heeft 2 dagen onder de bank gelegen, pas toen ik uit wanhoop op de grond ben gaan liggen naast de bank, kwam ze tevoorschijn, at wat en is nu de grootste vriendin van F.
Het is niet echt makkelijk, hè?
Loki zit nu ook alweer uren onder het bed.
Ik heb een bakje met Sheba er vóór gezet en toen gebeurde er niets.
Pas toen ik het aan de rand van het bed zette harkte een wit pootje het naar ónder het bed en at Loki het helemaal leeg.
Komt wel goed, het blijven bijzondere wezens.
Het gaat je vast wel lukken. Elke dag een een beetje meer onderling vertrouwen.