Hekje

Twee dagen geleden bedachten de tuttenbollen dat ze niet meer in het hok wilden slapen maar op het tuinhekje.
Terwijl ze me waren afgestaan als ‘kunnen niet vliegen’. Daar zat het tweetal en met wat drang was het summum dat ik voor elkaar kreeg dat ze overnachtten op het randje van het deurtje van het hok.

Gisteravond ben ik pas om tien uur thuis.
Op het hekje: 1 tuttenbol. De andere op het randje van het deurtje. Ik had het met opzet open gelaten omdat ik dacht: beter dáár dan op het tuinhek.

Ik grijp de tut op het hek en dan de tut op het randje en duw ze allebei het hok in.
Ik slaap slecht (net als de nacht ervoor).

Vandaag is het hek versterkt. Provisorisch.

Volgens mij kan tuttebol er nog steeds de pootjes op klemmen als ze echt wil.
Ik wacht af.
Een nachtje rustig slapen zou wel weer eens leuk zijn.
Een vers eigen eitje trouwens ook.