Guus is terwijl ik weg was erg veel dunner geworden.
Je ziet het niet direct op de foto maar hij is vel over been, scherpe ribbetjes.
Klitten in zijn vacht (die ik eruit kam met een speciale borstel en de ergste knip ik weg).
Verder is Guus levendig.
Jat eten, springt op mijn bureau en op het aanrecht – ja, dat mag).
Maakt korte wandelingen.
We hopen nog een tijdje van elkaar te genieten.
Het is jullie meer dan gegund….
Ach lieve Guus
Zo lief, en mooi is hij nog steeds.
Eens met Shabnam: hij is erg mooi in zijn ouderdom.
Wonderlijk mooi toch, dat katten op hoge leeftijd nog steeds op een bureau kunnen springen, drie, vier keer de hoogte van hun eigen lichaam. De oude Guus is nog steeds een ongelooflijke atleet.
Ik heb in mijn leven – ik ben nu 60 – drie honden gehad en drie katten. Mijn huidige kat is een Noorse Boskat, geboren en opgegroeid op straat, opgepikt bij de Poezenboot.be, na de dood van mijn laatste hond, drie jaar geleden.
Zij moet niks hebben van televisie, en ook niet van de lawaaierige streams uit mijn computer. Zij is een straatkat, a Lonely Wulf.
Wat ik geweldig vind van haar is dat ze elke dag een sprong van 2 meter omhoog maakt om bovenop een kast te komen, waar ik haar nog net met een hand kan bereiken. Maar zo fijn vindt ze dat nou ook weer niet, ze is en blijft die lonely wolf.