Vannacht droom ik dat het beter gaat.
Ik droom dat ik opsta zonder pijn. En dat mijn eerste gedachte is: wat heb ik gedaan!
Want ik heb net (dat is een feit, geen droom) alles voor de Amerikareis afgezegd.
Mijn vlucht, mijn motels, mijn auto.
Terwijl ik nu (in de droom) bést zou kunnen vliegen en vijf weken vakantie vieren.
Terugdraaien is geen optie.
Zodat ik (in de droom) bedenk: dan ga ik een week naar ergens in het oosten van Amerika waar mooie begraafplaatsen zijn.
Minitrip naar een deel van het land waar ik voor een langere trip nooit zou komen omdat mijn hart in het ZW van de Verenigde Staten ligt.
Ik heb het (in de droom) *bijna* geregeld wanneer ik me realiseer dat zo’n minitrip alleen maar twee giga jetlags zou betekenen.
Eerst de week dat ik er bén. En dan weer een week terúg.
Weer wakker blijk ik niet wonderbaarlijk genezen.
Wel denk ik: stel dat ik over een week of drie, vier (ik noem maar wat) me beter voel.
En dan een minitrip wil maken.
Engeland is het enige land dat me als land aanspreekt.
Maar o, dat links rijden.
Dagje uit in eigen land dan maar?
Toevallig reed ik laatst een aantal uren door dat eigen land (met een doel) en werd me zeer bewust hoe dat betekent van snelweg naar snelweg en dan om de 10 km uitvoegen en weer invoegen en de borden goed in de gaten houden en de haastige, klevende en snijdende verkeersdeelnemers die zo’n trip nou niet echt tot fun maken.
Geef een antwoord