Over mezelf en andere dieren
Ik kijk een half uur Buitenhof (dan heb ik geen zin meer).
In dat half uur stel ik vast dat Rob Trip er érg goed uitziet. Ontspannen. Opgewekt. Lekker-in-z’n-vel.
Zodat ik nu zeker weet: hij mist het niet, het vier dagen in de week om kwart over vier opstaan om R1J te presenteren.
Hij mist óns niet.
Hij komt dus echt nooit meer terug.
Ik vind een hoop van het (deels) vernieuwde Radio 1 Journaal.
Sommige dingen bevallen me wel, andere dingen bevallen me veel minder.
Vandaag kies ik 1 aspect uit de brei van dingen: hoe interactief is het Radio 1 Journaal.
Wat betekent het, dat we op de NOS-site erop mogen reageren.
En die weblogs van de presentatoren – wat stellen die nou helemaal voor?
M’n stuk staat op Fanlog.
Reacties zijn er welkom.
Alle katten op bed (=goed) en dromen over naar Amerika vliegen. Maar eerst stijgt het vliegtuig op en daalt meteen omdat er heel gevaarlijk weer nadert. Dan heb ik een mooie plaats maar komen er steeds vervelende mensen naast en bij me zitten. Daarna sta ik even op en dan is mijn stoel gekaapt.
Eebje en Guus zijn ook mee. Maar die raak ik kwijt wanneer we zijn geland. ‘Kwijt’ in ‘kan niet meer vinden’. Waarna iemand met wie ik in de droom bevriend ben de vriendschap officieel opzegt, samen met zijn vrouw, omdat ze hebben vastgesteld dat ik een vervelend persoon ben.
Toen Radio 1 Journaal (wat leuk was), toen douchen en dieren voeren, toen artikel voor Fanlog schrijven voor morgen.
Dat artikel ingevoerd en ontevreden over de kop en onzeker over de rest.
Er liggen twee katten op bed.
Ik kruip er even bij.
Duopresentator Catrien Straatman in het Radio 1 Journaal: “Waar winnaars zijn, zijn verliezers.”
Een half uur later: “Waar winnaars zijn, zijn verliezers.”
En na regen komt zonneschijn en achter de wolken schijnt de zon.
Blèh dus.
Morgen om deze tijd vlieg ik boven Engeland (hoop ik, want anders hebben we vertraging of zijn we neergestort direct na de start).
Vandaag valt niet mee.
Ik slaap slecht, sta om kwart voor zes op, zet het Radio 1 Journaal aan.
Gisteren was dat érg leuk. Marcel Oosten was dé anchor, Michiel Breedveld deed zo’n beetje mee. Ik hoop dat het een nieuwe trend is die doorzet, maar wat gebeurt.
Het idee van de anchor blijkt ook bij de NOS te zijn aangeslagen. Alleen is het dit keer Catrien Straatman die die rol heeft toebedeeld gekregen. Terwijl Marcel Oosten naar de achtergrond verdwijnt.
Binnen een kwartier is mijn humeur gruwelijk verslechterd.
En net wanneer ik denk dat het niet slechter kán, vliegt mijn internetverbinding eruit.
Modem gereset, PC uit en weer aan, Windows een diagnose laten stellen (die weet het ook niet).
Via de inbelverbinding bij Zonnet de site van Ziggo opgezocht: er zijn geen storingen.
Toch maar eens opgebeld en na een heel menu te zijn gepasseerd gehoord dat er wél een storing is en dat ze daar hard aan werken.
1 minuut voor tien uur: ik ben weer online. En haal een mail binnen van R.: “Zullen we om tien uur bellen.”
Ik bel en R. is in gesprek. Ik blijf bellen en R. blijft in gesprek.
Om twintig over tien belt R. mij: dat hij nu geen tijd meer heeft om me te bellen en wanneer kan ik wél.
En dan te bedenken dat deze dag nog maar net is begonnen.
“Misschien mag ik uw vriend op de radio worden. Ik hoop het maar.”
Dat schrijft Michiel Breedveld om half twaalf op het Radio 1 Journaal-weblog.
“Succes ermee, Michiel!” reageert iemand anderhalf uur later.
Daarna niets meer. Terwijl wél iemand onder het portret van Michiel Breedveld heeft gezet dat hij hem niks vindt als presentator.
Ik vind het iets liefs hebben, die vraag. Iets ontwapenends. Iets kwetsbaars.
Want stel je voor dat het inderdaad hierbij blijft en dat verder niemand z’n vriend wil worden.
Ik heb geaarzeld of ik er zelf iets bij zou zetten.
Maar dat zou dan iets zijn geworden als: “Je mag best mijn vriend op de radio worden maar dan weer gewoon als politiek verslaggever. En alsjeblieft *niet* als duopresentator met Marcel Oosten. Want die kan het echt véél beter alleen.”
Maar dat is denk ik niet de reactie waarop hij zit te wachten.
Mijn evaluatie van de eerste week Radio 1 Journaal nieuwe stijl staat nu op Fanlog – ik ben er wel tevreden over.
Vorige week zondag zou ik gaan wandelen met L. en Tashi.
L. zegde af.
Morgen ga ik met R. via de telefoon oefenen op het nieuwe invoeren op dit weblog.
Tijdstip hield ik bewust vaag want misschien zou ik toch nog een keer mee mogen met Tashi waarom ik zelf al niet meer durfde vragen maar ik was in Vikki Carr modus (and then the phone rings – let it please be him, it must be him… but it’s not him).
Dus mail ik met L. over VK die maar half is gekomen en jaaaa – eind middag: mail van L.
(O.a.) of ik nog een keer ga wandelen met haar en Tashi maar morgen schikt het niet en zit ik echt “zo vast aan dat Radio 1 Journaal”.
Tranen.
Want: ik zie Tashi niet meer voor ik naar Amerika ga. Want: Fanlog, dat is wat ik dóe. Dat is mijn grote hobby, daar hóu ik van.
Ik vind het spannend te volgen wat ze proberen te doen met mijn favoriete radioprogramma, wat lukt, wat niet lukt, wat er gebéurt.
De afgelopen week, de eerste week nieuwe-stijl was ik soms helemaal opgewonden blij van wat ik hoorde. En dan weer teleurgesteld, en dan weer verrast. En dan ook weer eens balen.
Ik weet dat ik het niet kan uitleggen aan wie niets met (nieuws)radio heeft.
En ik heb geen zin om paralellen te trekken met ándere tijd-vergende hobby’s.
Ik hou gewoon van R1J en ik ben trots op Fanlog en wil dat erg mooi maken en houden.
Begrijp je hier niets van: doe mij een lol en reageer dan niet.
En R.: morgenochtend 10 uur is prima. Ik heb morgen niets anders te doen.
Arie Boomsma: maar is het nou doodslag of moord.
Hij heeft het over die zaak in Leeuwarden waar een jongen die zo erg was mishandeld dat hij alleen nog zijn hoofd kon bewegen de behandeling heeft gestaakt. En is dood gegaan.
De officier van justitie legt de EO-man die doet of hij héél scherp is beleefd en helder uit wat het verschil is tussen doodslag en moord nl dat in het laatste geval er voorbedachte rade moet zijn.
EO-man neemt alles door, wil weten of abdicatie hetzelfde is als euthanasie. Officier: ik ken dat woord niet. Boomsma (scherp!): u weet toch wel wat euthanasie is. Ja, dat weet ze, maar dat andere woord is een medische term die ze *niet* kent.
Triomf! Druipt door de radio. Want, denkt de EO-zeikstraal: hij heeft haar tuk.
Om dan (kritisch, kritisch) af te sluiten: maar ik kan me toch niet voorstellen dat u al niet uw eis klaar heeft. Eis? Of het doodslag of moord is.
Officier: dat hangt ervan af of het voorbedachte rade is.
Aha en ziejewel hóór je Boomsma denken. Valt dat mens even lelijk door de mand met haar gedraai.
Ik háát domme jongens die denken dat iedereen kan meelullen over recht en dat als je maar blijft doorzeuren en herhalen je blijk geeft van een kritische geest.
Als de wekker niet om half zes gaat must it be sunday. Dat weet ik, en de katten doen bekwaam alsof ze dat *niet* weten.
Nu is wakker worden niet echt erg uit een droom waarin ik denk dat ik Alzheimer heb wat zich o.a. uit in dat ik mijn auto niet meer kan vinden. Geen idee waar ik die heb geparkeerd. Op straat? In een parkeergarage? Wélke dan. Dat leidt tot toenemende paniek.
Opstaan om half zeven is dan een zegen.
Op Fanlog zet ik de verwijzing naar de laatste bijdrage van Andy Houtkamp boven mijn eigen verhaal, de laatste aflevering van de Sportief-serie waaraan ik veel tijd en moeite heb besteed.
De serie was een succes, ik ben er trots op en ga nu zitten wachten en hopen op reacties.
Lijkt me ook leuk voor de journalisten die een bijdrage hebben ingestuurd.
Wat me leuk leek voor mezélf: vandaag uit de hele dikke Volkskrant die gisteren in de bus viel en waarvoor ik toen geen tijd had het Volkskrant magazine lezen.
Dit nu, zit er weer eens niet bij 🙁
Morgen staat op Fanlog deel 7 van de serie Hoe sportief zijn de R1J-ers.
Een van de NOS-sers die morgen zijn verhaal vertelt blijkt een bruine band in judo te hebben.
Is dit
Wie denk jij? En: waarom?
Om je een beetje op weg te helpen, een idee te geven hieronder de portretjes van vlnr Len, Andy, Joris, Eelco
[antwoord: het is Joris van de Kerkhof, lees er hier alles over]
Ik wil morgen mijn pakket-eigen-spullen naar Yuma sturen.
Ik heb al veel uitgezocht. Alleen de cd’s nog niet.
Dat ga ik nu doen.
Tegelijk luister ik naar RadiOlympia.
Waar als het goed is over tien minuten Lucella Carasso zal inbreken met Brekend Nieuws zoals ze dat nu al een paar dagen doet.
Alleen lijkt er vandaag niets te Breken.
Wat jammer is, want dat houdt de verrassing erin.
Verder sleep en sleur ik me gek aan de laatste NOS-sers die (zouden) moeten/kunnen meedoen aan mijn ‘Sportief’-serie op Fanlog.
Beloften heb ik er zat maar insturen, ho maar.
Anderen negeren me – wat ik ze niet nadraag (en gij geleuf da) of weigeren om een goede of slechte reden.
Opruimen enzo moet ook nog.
Maar met een ‘first things first’ probeer ik enige greep te krijgen op mijn chaos.
Kwa ziel dan.
In de hoop dat het huis volgt.
Sinds 11 uur is bekend dat een cameraman van RTL in Georgië is omgekomen en voert Lucella Carasso om de zoveel tijd serieuze gesprekjes waarna we schakelen naar Peking en het leuk/gezellig wordt met vrolijke plaatjes.
Ik weet ook niet hoe zoiets anders moet maar volg het in elk geval voor Fanlog.
Ziet Rik van de Westelaken eruit als een jonge god omdat hij zich afbeult in de sportschool of hoeft hij er niets voor te doen? En oude god Robbert Bosschart, wat is de sport van zijn keuze?
Lees ook hoe de jongste nieuwslezer van Nederland, Rachid Finge, een carrière als keeper in de knop zag gebroken en zwoeg met parlementair redacteur Ruud Slotboom op de fiets de bergen op.
Vandaag in deel 6 van de ‘Sportief’-serie waarin de mensen van het Radio 1 Journaal vertellen over hun sportieve prestaties (of het gebrek eraan).
Morgen sta ik voor het laatst om half zes op. Dan 17 dagen niet. En dan weer wel.
De reden: morgen is het laatste reguliere Radio 1 Journaal. Daarna wordt het Olympische Spelen. En mócht er een gaatje zijn tussen alle mogelijke sporten dan krijgen we op radio 1 ook nieuws maar anders niet.
Als gewoontedier zal ik waarschijnlijk wel luisteren wanneer het uitkomt maar dat hóeft dus niet (voor Fanlog).
Het lijkt me prettig.
Relaxed.
Als het me lukt.
Als ik het knopje in mijn kop ‘om’ krijg.
En het knopje in Sammie’s kopje ook.
Vrijdag beginnen de Olympische Spelen écht en dat zullen we weten.
Tot en met zondag 24 augustus moet het Radio 1 Journaal nl wijken voor RadiOlympia.
Zeventien dagen met veertig radiomensen 227 uur radio krijgen we vanuit het Holland Heineken House in Peking. Van drie uur in de nacht tot vijf uur in de middag.
‘s Nachts presenteren afwisselend Ronald Boot, Jack van Gelder en Gio Lippens. Tussen zes en twaalf is het Tom van ‘t Hek, tussen twaalf en vijf Jurgen van den Berg. Waarna Govert van Brakel tussen vijf en half zeven zijn ‘gewone’ R1J presenteert.
Tussen 03.00-17.00 ligt de nadruk dus op sport, al mag Hilversum er wel elk uur tussendoor komen met het NOS Journaal en ‘de berichtgeving over de overige actualiteiten’ (zoals het NOS-persbericht het formuleert).
Voor die berichtgeving kan worden geschakeld naar de radiopresentatoren Lucella Carasso, Marcel Oosten, Rik van de Westelaken, Jeroen de Jager en Max van Weezel.
Zij zijn paraat bij dringend brekend nieuws en om vanuit Hilversum het een en ander aan ánder nieuws aan elkaar te praten tijdens een op de Spelen nieuws-luw moment.
Het accent zal echter liggen op Peking. De rest van het nieuws moet de komende weken even pas op de plaats maken en aan achtergronden bij dat nieuws komt R1J vrees ik voorlopig helemaal niet meer toe.
Arie Boomsma en Tijs van den Brink gaan een nieuw radioduo vormen. Vanaf 25 augustus start de EO op Radio 1 een nieuwe talkshow onder de noemer Dit is de Dag. Dat meldt de EO vandaag. Dit is de Dag (van 10.30 tot 12.00 uur) wordt een ‘talkshow-achtig’ programma. Het nieuwe format komt in plaats van het dagelijkse programma De Ochtenden, dat samen met de VPRO iedere ochtend werd gemaakt. Dit is de Dag zal op vrijdagen worden gepresenteerd door Andries Knevel en Elsbeth Gruteke.
(bron)
Onder de titel De Praktijk brengt de AVRO vanaf 25 augustus een dagelijks gezondheidsmagazine op Radio 1. Het programma wordt gepresenteerd door Jan Mom, de presentator van het huidige middagprogramma Wat Nu…? dat verdwijnt.
De Praktijk wordt iedere werkdag uitgezonden van 13.30 tot 14.30 uur. Het programma is het eerste in zijn soort op de nieuwszender, vertelde eindredacteur Carla Valentin woensdag. ,,Het wordt een breed journalistiek programma dat op verteerbare en kritische toon vragen stelt over alle denkbare aspecten van het grondthema gezondheid; over lichaam en geest, psychologie, coaching, welzijn, voeding, bewegen en sport.”
(bron)
Vandaag deel vijf in de ‘Hoe sportief ben jij’-serie.
Waarin we ontdekken welke NOS-ser ooit deed aan ritmische gymnastiek en dat er druk wordt (en mn ook: wérd) gevoetbald.
En ja: er zit een marathonloper tussen de Radio 1 Journaal-journalisten.
Laat je verrassen door de verhalen van Menno Reemeijer, Jeroen Wollaars, Peter ter Velde en Ron Linker.
Laatst stond er een interview in het AD met Laurens Borst, de zendercoördinator van Radio 1. Die gaf af op een gesprek dat hij in de Ochtenden twee natuurkundigen met elkaar in gesprek had gehoord. Slaapverwekkend vond hij dat, en geen touw aan vast te knopen.
Dit zou nooit meer voorkomen, want hij gooide het roer om. Niks meer intellectualisme, niks meer lange gesprekken. Een soort DWDD belooft hij ons. Met royalty (want dat vinden -denkt hij- de mensen leuk). En auto’s enzo.
Ik denk eraan tijdens het marathoninterview met Louise Fresco. Erg interessant – net als de eerdere marathoninterviews deze zomer. 1 vrouw vond ik vervelend. ‘Niet aardig’-vervelend. Niet ‘saai’-vervelend. En dat gesprek met die natuurkundigen (mentor en leerling) heb ik ook gehoord en boeide me enorm.
Dat moet dus allemaal wijken voor royalty en auto’s.
Opdat niet meer hoger opgeleide middelbaren Radio 1 luisteren maar hippe stukjes onbenul.