Betrapt

Toen ik in Amerika was, mailde mijn house sitter me: kip Aïda is zoek.
En een week later: er is een wonder gebeurd, ik heb haar weer gezien.
Ik vermoedde het al (‘broeds’) maar mijn oppas heeft weinig ervaring met kippen en herkende het zéér herkenbare ‘ik ben broeds’-gedrag niet.

Sinds ik terug ben vertoont Aïda zich regelmatig.
Om snel te eten, om het verenpak te reinigen.
En ja hoor: broeds.
Probleem 2: wáár heeft ze haar eieren verstopt.

Kippen zijn iha missch niet superslim maar wél als het aankomt op het beschermen van wat zij aanzien voor hun kids-to-be.
Na het eten en poetsen hollen ze terug maar… probeer je ze te volgen dan slaan ze een bochtje om tot ze je hebben afgeschud.

Net is het me toch gelukt.
Ik zie Aïda ergens de bosjes induiken.
Ik weet dat ik nu achter haar aan die bosjes kan induiken maar ik weet ook uit ervaring dat het voor de kip minder erg is als ik de volgende keer wanneer ze gaat eten snel de eitjes weghaal.

Stiekem vind ik het ook zielig voor haar: met zoveel toewijding nu al wekenlang door weer en wind totaal zinloos op onbevruchte eieren zitten en dan morgen of overmorgen terugkeren naar het nest en … wég eieren.