Angst

Ik sta iets onduidelijks te doen in de keuken en hoor een klap in de schuur en geraas in de bijkeuken en dan springt Sammie door het luikje de keuken in en rent naar boven.
Ik loop naar de schuur: geen andere kat.
Buiten: ook niet.

Geen idee dus wat er gebeurd is maar het luikje hangt uit zijn voegen.
Ik probeer het voorzichtig te repareren maar dan valt het helemaal uit elkaar.

 

Ik zoek Sammie.
Die zit helemaal achteraan in het magazijn.
Verstard van angst.
Hij kijkt langs me heen.
Alsof hij daar iets héél engs verwacht.

Ik laat hem even.
Ik kijk een kwartier later nog eens.
En een kwartier daarna.
Ik spreek de kleine man geruststellend toe.
Zinloos.

Dan, wéér een kwartier later, zit hij op de fax.
Hij kijkt om het hoekje.
Hij luistert naar elk onverwacht geluid.
Ik zet dingen opzij zodat hij een vrij uitzicht heeft.
De angstige blik blijft.

Het moet een érg enge andere kat zijn geweest die Sammie het huis heeft ingejaagd.